Ορέστης Στυλιανόπουλος

Ο Ορέστης Στυλιανόπουλος blog-άρει για την απόκτηση του Ελληνικού διαβατηρίου από τον Τόμας Γουόκαπ και αναρωτιέται πως μπορεί να κλείσει ο... ασκός του Αιόλου μετά από αυτήν την εξέλιξη.

Πρώτη του Απρίλη. Ήταν 1η Απριλίου -και καθόλου πρωταπριλιάτικο αστείο- όταν ο Τόμας Γουόκαπ έστειλε μια -άριστα γραμμένη στα Ελληνικά- επιστολή στην οποία επικαλείται πως" νιώθει την Ελλάδα πατρίδα του" και ζητάει "να λάβει το Ελληνικό διαβατήριο για να αγωνιστεί με τα χρώματα της Εθνικής μας". Στο -εξαιρετικό κατά τα αλλά- βιντεάκι με το οποίο ανακοίνωσε την ανανέωση του δεν μπορούσε να πει «χταπόδι», αλλά η επιστολή που έφερε στο φως της δημοσιότητας το Gazzeta είχε πάνω το όνομα του και ήταν και καλογραμμένη.

Δεν πέρασαν τρεις εβδομάδες, το θέμα μπήκε μάλλον σε πρώτη... προτεραιότητα (19.000 αιτήσεις ακόμα περιμένουν) και με κάθε επισημότητα ο Τόμας Γουόκαπ -παίκτης του Ολυμπιακού- έγινε κάτοχος του Ελληνικού διαβατηρίου. Με αιτιολόγηση «τιμητικής πολιτογράφησης», ο Τεξανός γκαρντ του Ολυμπιακού θεωρήθηκε σαν τις περιπτώσεις των Αντετοκούνμπο, Τομ Χανκς και Ρίτας Ουίλσον, οι 19 μήνες παρουσίας του στα ελληνικά παρκέ συγκίνησε τους ιθύνοντες και έτσι θα λογίζεται ως ντόπιος στα μπασκετικά χαρτιά του.

Το θέμα του Γουόκαπ έχει δυο όψεις. Μια μπασκετική και μια κοινωνικοπολιτική. Όπως και να το δεις είναι μια πρωτοφανής αδικία. Από οποίους αυτό το θέμα πέρασε τόσο γρήγορα και οι υπογραφές μπήκαν σαν... αυτόγραφα οφείλουν να λογοδοτήσουν!

Όταν άνθρωποι «λιώνουν» σε ουρές στα Υπουργεία, μπλέκουν σε μια διαδικασία μηνών, χρόνων, δεκαετιών για να πάρουν την Ελληνική ιθαγένεια, όταν έχουν περάσει μια ζωή στην χώρα μας, φοιτούν στα Ελληνικά σχολεία ή και Πανεπιστήμια, έχουν φάει το «bullying» της, έχουν γευτεί και τον καθαρό αέρα της αλλά και τον αποπνικτικό αέρα... κάθε λογής κρίσης της, έρχεται ένας Αμερικανός επαγγελματίας μπασκετμπολίστας, που δεν ήταν και τόσο καλός για την Εθνική Αμερικής, αλλά καλός (;) για την Εθνική μας ομάδα, μέσα σε 18 μέρες (μαζί με αργίες μπλα μπλα μπλα...) και 19 μήνες παρουσίας του για να... εξυπηρετηθεί και να πάρει το Ελληνικό διαβατήριο. Βέβαια, δεν εξυπηρετήθηκε μόνο ο ίδιος...Όλα και όλα...

Σε περίοδο... ξηρασίας Ελλήνων ντόπιων παικτών που να μπορούν να σταθούν σε επίπεδο Euroleague, η ΚΑΕ Ολυμπιακός είχε την «τύχη» να ξεκινάει τον σχεδιασμό της με ένα παραπάνω ξένο (ξένος είναι δεν θα αλλάξει αυτό, όσες... τζίφρες και να μπουν). Βέβαια, η οικογένεια Μήτρου-Λονγκ (με ελληνικές ρίζες) έπρεπε να περιμένουν ένα θέμα, που θεωρητικά είχε κλείσει το 2018, μέχρι το 2023!!! Ο κάθε "Αχμέτ" και ο κάθε "Αμπντούλ" (που μπορεί να έχουν περάσει όλην την ζωή τους εδώ) πρέπει να περιμένουν καμία 25αριά χρόνια και αν...

Αλήθεια αδυνατώ να καταλάβω το κριτήριο «τιμητικής πολιτογράφησης». Και η συγκεκριμένη αιτιολόγηση πραγματικά ανοίγει... τον ασκό του Αιόλου! Δηλαδή ο Ντουέιν Μπέικον ως τι ΔΕΝ δικαιούται την δεδομένη στιγμή το Ελληνικό διαβατήριο «τιμητικά πολιτογραφημένος»; Ποιο είναι το κριτήριο αποδοχής ή απόρριψης; Το PIR, οι ασίστ, οι πόντοι ανά παιχνίδι, το χρώμα, το συμβόλαιο, η ομάδα που αγωνίζεται; Γιατί ο Μίτσελ της ΑΕΚ δεν μπορεί να γίνει «τιμητικά πολιτογραφημένος»; Μια χαρά νούμερα κάνει στο BCL. Και μπήκε και στην φάση των «8». Ας δοκιμάσει και αυτός να κάνει μια αίτηση. Έτσι και αλλιώς, άλλοι θα ασχοληθούν, όχι εκείνος...

Κατά τα αλλά, ο ποιοτικός γκαρντ του Ολυμπιακού ΔΕΝ έχει εξασφαλισμένη θέση στην Εθνική, όσο ο Ντόρσεϊ αγωνίζεται ως νατουραλιζέ. Και πληροφορούμαι πως αυτή η «ταμπέλα» έπρεπε να είχε αλλάξει στην ηλικία των 16. Άρα, θα «κοπεί» από τον Ιτούδη ο Ελληνοαμερικάνος για να πάμε με Γουόκαπ, Σλούκα, Καλάθη στα γκαρντ; Τόσο καιρό νόμιζα είχαμε συμφωνήσει πως από την Εθνική έλειπε το σουτ και το "απρόβλεπτο" στοιχείο. Τώρα που μοιράζουμε διαβατήρια... αβέρτα, για πείτε! Ματ Τόμας; Μπέικον; Κάουαν; Λεμάρ; Ή λέτε να περιμένουμε λίγο ακόμα μήπως δούμε τον Βιλντόζα; Γιατί να σταματήσουμε εκεί; Ο Φαλ είναι στην καλύτερη φάση της καριέρας του. Έχει κάνει και... κομπολόι τον Παπαγιάννη. Ου, μια χαρά.

Τα χατιράκια του κάθε μεγαλομετόχου τα «βαφτίζουμε» για το καλό της Εθνικής και κάνουμε ότι γουστάρουμε. Περισσότερο "ψωμί" θα έχουν οι μεταγραφές των Εθνικών παρά της Euroleague.

Βέβαια, οι συμπαθέστατοι συνάδελφοι που ύψωναν σημαία για το καλό του μπάσκετ σε... άλλες περιόδους τώρα βλέπουν ευκαιρία (!) για την «επίσημη αγαπημένη». Ευκαιρία για την Εθνική μας δεν ήταν ο Γκιστ και ο Μπατίστ; Δεύτερο «σπίτι» τους ήταν η Ελλάδα...Τι θέλω και μπλέκω...Βέβαια εκείνοι είχαν και από 8 και 10 χρόνια εν Ελλάδι... Η αίτηση για διαβατήριο θα γινόταν με την κανονική διαδικασία και όχι με την fast-track «τιμητική πολιτογράφηση» που για πρώτη φορά βλέπουμε στην Ελλάδα...

Πριν λίγο καιρό ο Τόμας Γουόκαπ έλεγε με ένα τεράστιο χαμόγελο «είμαι Αμερικάνος» μπροστά στην κάμερα της δημόσιας τηλεόρασης, ενώ δεν πέρασαν 2 μήνες για να του βγει το... πατριωτικό συναίσθημα. Βέβαια, τόσα Αμερικανάκια υπάρχουν που μπορούν να... γεννήσουν το πατριωτικό τους αίσθημα μέσα τους, αλλά προς το παρόν όλες οι ομάδες της Basket League «προτιμούν» να πληρώνουν υπεραξίες Ελλήνων σε μια περίοδο που το ντόπιο ταλαντούχο στοιχείο αναζητάται... με τα κυάλια.

Το επιχείρημα «ενίσχυσης» της Εθνικής ομάδας καταλαβαίνουμε πως πάει... περίπατο όσο δεν υπάρχει εξασφαλισμένη θέση σε εκείνη, άρα ο μόνος ευνοημένος είναι ο Ολυμπιακός που ξεκινάει με μια μεγάλη αβάντα στα επόμενα πρωταθλήματα της Basket League. Εκτός εάν αρχίσουν να δίνονται... αβέρτα τα διαβατήρια για «τιμητικές» πολιτογραφήσεις.

Και το ακόμα καλύτερο δεν το μάθατε! Μεν γίνονται αυτά, πρέπει να πούμε και ευχαριστώ! «Θέλει ο Γουόκαπ να παίξει στην Εθνική μας και θα τους κάνουμε εμείς τους δύσκολους;». Σας παρακαλώ. Βέβαια, κάποιοι έχουν επιλεκτική μνήμη. Γιατί από την χώρα μας έχουν περάσει... άπειρα Αμερικανάκια που δεν ήταν στην επιλογή της Εθνικής τους. Για αυτούς τα διαβατήρια δίνονται... αβέρτα. Και με fast-track διαδικασίες.

Το μόνο σίγουρο είναι τα επόμενα πρωταθλήματα (με το υπάρχον ρεπορτάζ) είναι ήδη αλλοιωμένα. Και μην κολλάτε στο... νταλαβέρι των δυο «αιωνίων». Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το σωματείο του Λαυρίου (π.χ.) να μην μπορεί να έχει έναν παραπάνω ξένο; Ποιο είναι το κριτήριο της «τιμητικής πολιτογράφησης» που του το απαγορεύει;

Δεν ξέρω πως ο Λιόλιος μπορεί να «ξεπλύνει» αυτήν την πρωτοφανή αδικία. Να δίνει διαβατήριο σε όποιον ξένο ανανεώνει το συμβόλαιο του; Να απελευθερώσει τον αριθμό των ξένων στην Basket League; Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχει «μπλέξει» και δεν φαίνεται να «ξεμπλέκει» εύκολα. Δύσκολα θα κλείσει ο ασκός του Αιόλου...Και να σας πω την αλήθεια μου, δεν φαίνεται να «καίγεται» να τον κλείσει κιόλας...

Και αφού πλέον για το Ελληνικό μπάσκετ είμαστε ότι «αισθανόμαστε», κρίμα που δεν πρόλαβε ο Μπέικον να αισθανθεί λίγο «διαφορετικός» για να καλύψει την απουσία της Τσάστιτι Ρίντ. Θα μας παρακαλάει ολόκληρος Μπέικον να παίξει στην Α1 Γυναικών και εμείς θα του κάνουμε τους δύσκολους; Ξέρω, κακόγουστο χιούμορ...

Υ.Γ.: Κάποτε είχαμε... ολόκληρο Hall-of-Famer Ρικ Πιτίνο και κάποιοι παίκτες δήλωναν πως δεν θα κατέβουν να παίξουν με την «επίσημη αγαπημένη». Οι ίδιοι, αυτήν την στιγμή, «κόπτονται» για το καλό της. Βέβαια τότε ήταν μια «στημένη παράσταση με παιχνίδια συμφερόντων». Ας μην έχουμε κοντή μνήμη...