Η Μονακό έκανε το λάθος να προηγηθεί αναγκάζοντας τον Ολυμπιακό να ξυπνήσει και να την «ποδοπατήσει» για μια εύκολη όπως φάνηκε νίκη, κρατώντας το αήττητο στο ΣΕΦ.
Οι παλιές «καλές» εποχές τελείωσαν. Οι μέρες που κάθε συνονθύλευμα ερχόταν στο ΣΕΦ και κέρδιζε άνετα τον Ολυμπιακό έχουν λάβει τέλος. Και πέρα απ' το γεγονός πως οι «ερυθρόλευκοι» φέτος είναι σοβαρή ομάδα με αρχή και τέλος, σε αυτήν την Euroleague δεν υπάρχουν ομάδες-τσίρκο. Όλοι τους κερδίζουν όλους. Για αυτό και το 6/6 στο ΣΕΦ είναι τεράστιο επίτευγμα. Αν αναλογιστούμε πως και τα δύο εκτός έδρας που έχασε ο Ολυμπιακός ήταν στη Βαρκελώνη για ένα ριμπάουντ και στη Μόσχα λόγω τρομερού Κλάιμπερν τότε οι φίλοι της ομάδας μπορούν να κοιτάζουν με αισιοδοξία τα ερχόμενα έξι παιχνίδια, εκ των οποίων τα πέντε είναι εκτός έδρας.
Η άμυνα του Ολυμπιακού ήταν αυτή που τον έσωσε πάλι. Ακόμα και στο πρώτο δεκάλεπτο, με εξαίρεση τα πρώτα 3-4 λεπτά, δεν ήταν κακός αμυντικά αλλά η Μονακό ήταν τρομερά εύστοχη. Όταν ο αντίπαλος έχει τέτοια ρέντα δεν μπορείς να κάνεις και πολλά. Παίζεις στην απαραίτητη ένταση άμυνα και παρακαλάς να σταματήσει ο «βομβαρδισμός». Αυτό έγινε. Ο Τζέιμς αν και δεν σκόραρε κατά ριπάς όπως έχει συνηθήσει έφτιαχνε παιχνίδι με πάσες που έκοβαν σαν μαχαίρι και κυριάρχησε στο πρώτο ημίχρονο, πριν πέσει πάνω του ο Παπανικολάου. Ο Έλληνας φόργουορντ μαζί με τον Ουόκαπ ήταν οι πρώτοι σκόρερ της ομάδας στο πρώτο ημίχρονο, πράγμα που λέει πολλά για τον επιθετικό ρυθμό της ομάδας του Μπαρτζώκα. Όταν οι ίσως δύο κορυφαίοι αμυντικοί της ομάδας είναι οι πρώτοι σκόρερ τότε βλέπεις ματς-ροντέο. Και το πρώτο μισό του αγώνα ήταν πράγματι ροντέο. Παρά την «τρέλα» του πρώτου δεκαλέπτου το παιχνίδι ισορρόπησε στο δεύτερο με τον Ολυμπιακό να είναι καλύτερος και να «ψαλιδίζει» την διαφορά.
Στο δεύτερο ημίχρονο είδαμε έναν άλλον Ολυμπιακό, αυτόν που έχουμε συνηθήσει να βλέπουμε φέτος. Επιθετικότητα διαρκείας, σκληρή άμυνα, ορθολογικές επιθέσεις. Ο Τζέιμς βγήκε εκτός παιχνιδιού μόλις τον έκλεισε ο Παπανικολάου και άρχισε να κάνει τα δικά του, να πετάει σουτ από τα 7 μετρά ή να πασάρει σε συμπαίκτη στο τελευταίο δευτερόλεπτο της επίθεσης. Η ευστοχία της Μονακό περιορίστηκε σε νορμάλ επίπεδα και ακόμα και στη ρακέτα οι «ερυθρόλευκοι» ανέβηκαν επίπεδο, μειώνοντας κατά πολύ τα επιθετικά ριμπάουντ των αντιπάλων. Δεν υπάρχουν πολλά να πεις, ήταν ο Ολυμπιακός που έχουμε μάθει να βλέπουμε. Ευτυχώς ή δυστυχώς, είναι πιο απολαυστικό να τον παρακολουθείς παρά να διαβάζεις τι έκανε ή δεν έκανε μέσω ενός blog.
Στα αξιοσημείωτα της βραδιάς ο Μαρτίν δεν αγωνίστηκε, ίσως και να προστατεύτηκε από τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Ο Ζαν-Σαρλ που άλλαξε τον Φαλ ήταν θετικός στο πρώτο μισό και ασταμάτητος στο δεύτερο οπότε δεν υπήρχε λόγος να μπει ο Αμερικανός σέντερ. Είδαμε τους ΜακΚίσκ-Λαρεντζάκη που νούμερο ένα δουλειά τους είναι να δίνουν ένταση και ενέργεια στην ομάδα να κάνουν ακριβώς αυτό παρά τους συνολικά 3 πόντους που έβαλαν.
Ο Ντόρσεϊ έκανε άλλο ένα πληθωρικό παιχνίδι αφού πέρα από το σκοράρισμα για το οποίο είναι και γνωστός, κάνει και όλες τις δουλειές στο παρκέ. Ριμπάουντ, ασίστ, άμυνες, είναι πολυεργαλείο ο ομογενής γκαρντ και όπως είδαμε στο πρώτο ημίχρονο, αν αυτός και ο Βεζένκοφ είναι «κρύοι» τότε ο Ολυμπιακός έχει πρόβλημα επιθετικά. Ο Σλούκας δεν φάνηκε ιδιαίτερα παρά την πολύ σημαντική συνεισφορά του, ίσως γιατί είδαμε τον Ουόκαπ να είναι πολύ επιθετικός και να πήρε τα φώτα πάνω του. Το χρειαζόταν ένα τέτοιο ματς ο Αμερικανός γκαρντ για να κλείσει στόματα στους λίγους (ευτυχώς) αφελείς που νομίζουν πως επειδή δεν σκοράρει, δεν κάνει.
Ο Ολυμπιακός έκανε την δουλειά του μέχρι στιγμής και με το παραπάνω. Έχει ρεκόρ 6-2, βρίσκεται στην 2η θέση (λόγω καλύτερου +/-) και δεν χάνει με τίποτα στο ΣΕΦ σε συνθήκες που πέρσι όχι απλά θα έχανε αλλά θα διασυρόταν. Πλέον πρέπει να πάρει όλη αυτήν την αυτοπεποίθηση και την φόρμα που «έχτισε» και να πάρει διπλά, όσα περισσότερα μπορεί. Δεν παίζει με μεγαθήρια αλλά και να έπαιζε, είδαμε όλοι τι ζημιές μπορεί να τους κάνει. Η αρχή θα γίνει στην Αγία Πετρούπολη το βράδυ της Παρασκευής. Οι παίκτες παραμένουν προσγειωμένοι, παρά τις επιθυμίες των οπαδών να τους «φέρουν το ευρωπαϊκό». Εντάξει, λογικό είναι ο κόσμος να «τρελαίνεται» όταν βλέπει τέτοιο μπάσκετ αλλά όπως ο κόουτς Μπαρτζώκας ξέρει καλύτερα από όλους, η μπάλα και το κεφάλι χαμηλά. Τα ματς είναι κουκιά, τα μαζεύουμε ένα ένα και όταν έρθει η άνοιξη θα δούμε τι έχουμε στα χέρια μας.
Ομάρ Αλή
