Η Άλμπα Βερολίνου τάραξε τα νερά του Ολυμπιακού που όμως στάθηκε στο ύψος του και πήρε έστω και πολύ δύσκολα το ροζ φύλλο αγώνα και «ανέβηκε» στο 4-2 στην βαθμολογία της Euroleague.
Ποιός είδε τον Ολυμπιακό στο πρώτο δεκάλεπτο και δεν τον φοβήθηκε; Δεν είναι δα και τρομακτικό σκορ το 27-19 αλλά ο τρόπος που έπαιζαν ήταν το τρομακτικό στοιχείο. Η «παράδοση» συνεχίστηκε καθώς και με την ΤΣΣΚΑ η ομάδα είχε μπει πάρα πολύ δυνατά και έβαζε τα σουτ, τότε όμως τα μπράβο τα άξιζε ο Ντόρσεϊ που έπαιζε σχεδόν μόνος του. Απόψε μπήκαν όλοι πολύ δυναμικά χωρίς να υστερεί κανείς από την βασική πεντάδα. Ένα μπράβο παραπάνω στον Παπανικολάου που χτύπησε στο ματς με τον Ηρακλή και όλοι καταλαβαίνουν τι σημαίνει για έναν παίκτη που έχει περάσει τόσα πολλά να βρίσκεται σε κατάσταση «θα παίξω-δεν θα παίξω». Αλλά δεν φοβήθηκε καθόλου, φάνηκε πως είναι στο 100%, αν όχι στο... 101%.
Στη συνέχεια πάνω κάτω τα ίδια αν και ο ρυθμός έπεσε αρκετά, πράγμα λογικό. Μείωσε η Άλμπα αλλά εκεί τους αφύπνισε ο Μπαρτζώκας και έκαναν το 40-26 στο τσακ-μπαμ. Το έζησε πολύ το παιχνίδι σήμερα ο προπονητής του Ολυμπιακού με το μικρόφωνο να τον πιάνει πολλές φορές να απορεί με τις αποφάσεις των διαιτητών.
Όλα έδειχναν καλά στο ημίχρονο πάντως. Φάνηκε εξ' αρχής ότι το τρομερό αμυντικό σερί του Ολυμπιακού θα έσπαγε σήμερα αλλά δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας αφού επιθετικά η ομάδα πετούσε φωτιές. Μπήκε και στο δεύτερο μισό ο Βεζένκοφ, έβαλε 8 σερί και κάπου εκεί όλοι πιστέψαμε ότι σιγά σιγά θα την πάρει η κατηφόρα την Άλμπα. Μέγα λάθος.
Οι Γερμανοί είναι μια πολύ περίεργη ομάδα. Μπορούν να παίξουν σε πολλούς ρυθμούς παιχνιδιού και δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Είναι από τις ομάδες που περισσότερο επηρεάζουν τους αντιπάλους τους παρά τον εαυτό τους. Τι σημαίνει αυτό; Αν τους κερδίσεις έκανες την δουλειά σου, αν χάσεις θα υποστείς γκρίνιες. Από την άλλη όμως, αν η Άλμπα κερδίσει οι Γερμανοί χαμογελάνε και χειροκρούν, αν χάσει το ίδιο. «Μπαλαντέρ» ομάδα.
Το σύνολο του Γκονζάλες πήγε να προκαλέσει πρόβλημα στον Ολυμπιακό που όμως ήταν εντυπωσιακά ψύχραιμος. Και δίνω έμφαση στο εντυπωσιακά διότι αν βλέπαμε το ίδιο ματς την περσινή σεζόν οι «ερυθρόλευκοι» δεν θα μπορούσαν να ελέγξουν το παιχνίδι και οι Γερμανοί θα παρέσερναν τα πάντα στο διάβα τους. Φέτος όμως η ομάδα έχει αλλάξει, τα έχουμε ξαναπεί. Ακόμα και όταν ο ρυθμός δεν ήταν υπέρ του, ο Ολυμπιακός έλεγχε το ματς. Δεν άφησε ποτέ την Άλμπα να τον πλησιάσει στο σκορ εκτός από το τέλος του αγώνα που έγινε ροντέο και μάρκαρε εξαιρετικά τα πολυβόλα Σίκμα (9π.) και Λο (11π., 4/11 σουτ).
Γενικότερα το δεύτερο ημίχρονο του Ολυμπιακού ήταν από τα χειρότερα του φέτος. Αν εξαιρεσούμε την σταθερότητα των Σλούκα-Ουόκαπ, τα ξεσπάσματα των Λαρεντζάκη-ΜακΚίσικ και τις μεγάλες φάσεις του Ζαν-Σαρλ στο τέλος υπάρχουν ελάχιστα θετικά. Αλλά έχω την εντύπωση πως δεν αγχώνεται κανείς μέσα στην ομάδα. Ακόμα και όταν η Άλμπα πλησίασε στους τρεις πόντους, στα τελευταία λεπτά, οι «ερυθρόλευκοι» παρέμειναν ψύχραιμοι και παρά το γεγονός πως δεν είχαν επιθετικό ρυθμό έκαναν σωστές επιλογές. Έβαλαν και τις βολές όταν έπρεπε και κάπως έτσι πήραν και το παιχνίδι. Διαγραφή κατευθείαν και εστίαση στο επόμενο παιχνίδι με Φενέρμπαχτσε ξανά στο ΣΕΦ (28/10, 21:00).
Αν συνεχίσει η ομάδα σε αυτούς τους ρυθμούς δεν έχει να φοβηθεί κανέναν, ειδικά στην έδρα της. Έχει ένα τρομερό δίδυμο στα γκαρντ (Σλούκας-Ουόκαπ) που πλέον «κολλάει» ιδανικά ακόμα κι όταν βρίσκεται ταυτόχρονα στο παρκέ και σιγά-σιγά όλοι οι παίκτες βρίσκουν ρυθμό. Μοναδικό ερωτηματικό είναι ο Μάρτιν που ήταν εκτός αποστολής σήμερα λόγω τραυματισμού και δεν βρίσκεται και στα καλύτερα του. Ο Ζαν-Σαρλ έδειξε ξανά πάντως πως βρίσκεται στην ομάδα για να προσφέρει. Ήταν τρομερός στα τελευταία λεπτά με clutch καλάθι, κόψιμο και εξαιρετικές άμυνες. Είναι απίστευτο να τους βλέπεις όλους, έναν προς έναν, να βελτιώνονται παιχνίδι με το παιχνίδι. Οι προσδοκίες είναι υψηλές, το κεφάλι όμως κάτω.
Ομάρ Αλή
