Ο Ολυμπιακός βρέθηκε πίσω στο σκορ στο πρώτο ημίχρονο μοιάζοντας χαμένος αλλά βρήκε την ταυτότητα του και κυριάρχησε στο δεύτερο μισό, παίρνοντας τελικά μια πολύ εύκολη νίκη.
Το πίστεψε για ένα ημίχρονο η Ζαλγκίρις. Και γιατί να μην το πιστέψει; Το μόνο που θύμισε Ολυμπιακό στα πρώτα είκοσι λεπτά ήταν η σκληράδα στα πρώτα πέντε λεπτά και η ενέργεια που έβγαζαν οι παίκτες. Ενέργεια που όμως δεν μετουσιώθηκε σε ουσιαστική άμυνα ή σε ολοκληρωμένους αιφνιδιασμούς. Δεν έμπαιναν τα σουτ των «ερυθρολεύκων» ενώ από την άλλη πλευρά οι Λιθουανοί έκαναν πάρτι. Μέχρι και στο +14 έφτασαν και κάπου εκεί φάνηκε ο εφιάλτης της ομάδας να γίνει πραγματικότητα. Η Ζαλγκίρις τα τελευταία χρόνια δεν έχανε από τον Ολυμπιακό και εκείνος ο αποκλεισμός στα playoff της σεζόν 2017-18 ακόμα ξυπνάει άσχημες μνήμες. Φέτος όμως αυτά δεν υπάρχουν. Μια νέα ομάδα φοράει «ερυθρόλευκα» που όμως κρατάει το DNA και τα χαρακτηριστικά που πρέσβευε ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια. Το σημερινό ματς θα ήταν χαμένο αν έπαιζε η περσινή ομάδα, 100%. Και όχι λόγω παικτών ή συνθηκών. Ακόμα και ο προπονητής ίδιος είναι. Ο φετινός Ολυμπιακός όμως έχει άλλη προσήλωση, άλλους στόχους, παίζει διαφορετικό μπάσκετ. Πριν δύο μέρες έγραψα πως αν η ομάδα κάνει αυτά που μας δείχνει ότι μπορεί να κάνει θα κερδίσει το ματς εύκολα. Έτσι και έγινε. Άργησαν να «ξυπνήσουν» οι «ερυθρόλευκοι» αλλά μόλις ο Σλούκας και ο Λαρεντζάκης πάτησαν γκάζι, το ματς τελείωσε.
Ας σταθούμε λίγο στον Σλούκα που έκανε ίσως το καλύτερο του ματς φέτος στη διοργάνωση. Ήταν βαρύ το κλίμα για αυτόν μετά το ματς με την Μπαρτσελόνα όπου δεδομένα δεν ήταν θετικός και έχασε δύο ευκαιρίες να δώσει την νίκη στην ομάδα. Αλλά έτσι είναι οι μεγάλοι παίκτες, απαντάνε στο γήπεδο. Σήμερα έκανε ότι ήθελε (17 πόντοι, 7/10 σουτ, 5 ριμπάουντ, 2 ασίστ), μπέρδευε τα πόδια των αμυντικών του και έβαζε τα αγαπημένα του σουτ στην κίνηση. Τον είδαμε επιτέλους πιο επιθετικό, σαν να ήθελε να αποδείξει πράγματα. Είναι πολυτέλεια αυτός ο παίκτης σε οποιαδήποτε ομάδα της Ευρώπης, δίχως καμία υπερβολή, και είναι πολύ κρίμα να τα «ακούει» επειδή έτυχε να χάσει νικητήριο καλάθι. Ούτε καν ο Σπανούλης δεν τα έβαζε όλα και όταν τύχαινε να μην τα βάλει (όχι και πολύ συχνά) τα «άκουγε». Έτσι είναι το άθλημα, δεν θα είσαι κάθε βράδυ ήρωας.
Ο Λαρεντζάκης από την άλλη έχει βαρεθεί να ακούει διθυράμβους μετά από κάθε παιχνίδι. Μπήκε στο παιχνίδι και έδωσε άλλη πνοή στην ομάδα, έβαλε δύο σερί τρίποντα και έδωσε το έναυσμα της αντεπίθεσης στο δεύτερο δεκάλεπτο. Στο δεύτερο ημίχρονο ήταν εξαιρετικός, έτρεχε παντού και αν εξαιρέσουμε τα λάθη του προς τα τέλη του αγώνα ήταν τρομερός. Δικαιολογημένα βέβαια αυτά τα λάθη καθώς η ομάδα ήταν μπροστά για 20 πόντους και ο «Λάρι» δεν έχει συνηθίσει να αφήνει το πόδι από το γκάζι. Έτσι έπαιξε και ο Λούντζης και ήταν πολύ θετική η παρουσία του ακόμα και σε αυτά τα τρία λεπτά που το παιχνίδι είχε διαδικαστικό χαρακτήρα. Ο νεαρός γκαρντ μπήκε παθιασμένα, πήρε και ένα δύσκολο σουτ και ακόμη κι αν δεν το έβαλε, έδειξε πως μπορεί να προσφέρει.
Όλα κύλησαν καλά σήμερα για την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα. Το κακό πρώτο ημίχρονο δεν νομιζώ να ανησυχεί τον κόουτς και αυτό διότι ο Ολυμπιακός απάντησε όπως έπρεπε. Ήταν must-win παιχνίδι, ίσως παρασύρθηκε, μπήκε νωθρά, τα έβαζαν και όλα οι Λιθουανοί, κάπως γίνεται κατανοητό. Ο τρόπος όμως που το γύρισε το παιχνίδι η ομάδα είναι πραγματικά αξιοθαύμαστος. Και αυτό διότι ακόμα και όταν βρισκόταν πίσω στο σκορ με δέκα πόντους δεν σου έδινε την εντύπωση πως η κατάσταση θα μείνει ως έχει. Έπαιζε ορθολογικά, εκμεταλλευόταν τα μισ-ματς και ακόμα και αν δεν έμπαιναν τα σουτ είχε επί το πλείστον σωστές επιλογές.
Το μόνο αρνητικό της βραδιάς ήταν η εμφάνιση των Μαρτίν και Ζαν-Σαρλ. Ο πρώτος δυσκολεύτηκε πολύ, φάνηκε «βαρύς» στο παρκέ και για αυτό έπαιξε μόλις 4'57''. Αντιθέτως, ο Γάλλος φόργουορντ έπαιξε περισσότερο, όντας αυτός που στην ουσία ξεκούραζε τον Φαλ. Έμεινε άποντος στο παιχνίδι παίρνοντας τρείς προσπάθειες ενώ και αμυντικά είχε θέματα με τους Νέμπο και Μπλάζεβιτς. Νομίζω πως ο Μαρτίν είναι ακόμα επηρεασμένος από τον τραυματισμό του και σιγά-σιγά θα ανεβάσει ρυθμό. Χρειάζεται στην ομάδα ο Αμερικανός, έχει στοιχεία πολύ διαφορετικά από αυτά του Φαλ και αν θυμίσει τον περσινό του εαυτό, θα προσφέρει πάρα πολλά.
Στο 3-1 λοιπόν ο Ολυμπιακός έχοντας την καλύτερη άμυνα στην Euroleague μέχρι στιγμής. Για τέταρτη συνεχόμενη φορά δέχθηκε λιγότερους από 70 πόντους (σε κανονική διάρκεια) και ειδικά στο ΣΕΦ δείχνει πως πολύ δύσκολα θα παραδώσει τα όπλα. Φάνηκε περισσότερο και με την Ρεάλ αυτό αλλά το είδαμε και σήμερα με την φαινομενικά εύκολη ανατροπή του -14. Όσο περνάει ο καιρός και τα ματς οι παίκτες θα βρίσκονται καλύτερα στο παρκέ και μετά την 10η αγωνιστική που όλες οι ομάδες θα αποκτήσουν τον απαραίτητο αγωνιστικό ρυθμό θα είμαστε έτοιμοι να μιλάμε για πραγματικές προσδοκίες. Σαν να μας παρακαλάνε οι «ερυθρόλευκοι» να τους υπολογίζουμε για ψηλά αλλά δεν πρόκειται. Είναι νωρίς και ευτυχώς για την ομάδα αυτό το ξέρει καλύτερα από όλους ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Χτυπητές αδυναμίες δεν υπάρχουν αλλά πάρα πολλοί τομείς χρήζουν βελτίωσης. Οι βολές, οι άμυνες ψηλά, τα πικ-εν-ρολ που με εξαίρεση το παιχνίδι με την Μπασκόνια δεν βγαίνουν. Επόμενη αγωνιστική υποχρέωση στην Euroleague στη Μόσχα με την ΤΣΣΚΑ απόντος Μιλουτίνοφ και Σενγκέλια. Ιδανικές συνθήκες αλλά παραμένει ένα τρομερά δύσκολο παιχνίδι. Ας παίξουν οι «ερυθρόλευκοι» όπως έπαιξαν και στην Βαρκελώνη και αυτή τη φόρα ίσως θα είναι πιο τυχεροί.
Ομάρ Αλή
