Ο Ολυμπιακός έχει βρει τον εαυτό του και απέδειξε πως με τον τρόπο παιχνιδιού του μπορεί να «φάει» και τις μεγάλες ομάδες με πρωταρχικό στόχο την άμυνα.
Ευτυχώς το μπάσκετ δεν έπαιξε ένα από τα πονηρά του παιχνίδια σήμερα και στα τελευταία λεπτά που οι «ερυθρόλευκοι» χαλάρωσαν η Ρεάλ δεν το κέρδισε το παιχνίδι. Η άμυνα που έπαιξαν οι παίκτες του Γιώργου Μπάρτζωκα απόψε τους εξάντλησε, λίγο το μαξιλαράκι του +10, λίγο η χαρά του κόσμου στο ΣΕΦ, παραλίγο να γίνει το απίθανο αλλά ο Βεζένκοφ ήταν ξανά εκεί όταν του ζητήθηκε και έβαλε ταφόπλακα στις ελπίδες του Πάμπλο Λάσο. Ο κόουτς της Ρεάλ ηλπίζε πως το δίδυμο Πουαριέ-Ταβάρες θα ήταν αρκετό και η αλήθεια ήταν πως στην δεύτερη περίοδο αυτοί οι δύο έδωσαν προβάδισμα στους Μαδριλένους. Αλλά ο Ολυμπιακός βρήκε ρυθμό και επιθετικά με την είσοδο του Σλούκα και έτσι το «κόλπο» δεν τράβηξε για τον Ισπανό προπονητή.
Παρεμπιπτόντως, το γεγονός πως ο Σλούκας έρχεται από τον πάγκο σε πολλούς δεν άρεσε στο ματς με την Μπασκόνια. Αυτό που βλέπω εγώ είναι πως ο Ουόκαπ «τρώει σίδερα» από τον εκάστοτε γκαρντ της αντίπαλης ομάδας, συνήθως παίρνει ένα φάουλ, φτιάχνει παιχνίδι με πικ-εν-ρολ και όταν έρθει η ώρα της αλλαγής μπαίνει ο Σλούκας «τρελαμένος» και κάνει άνω-κάτω την άμυνα της αντίπαλης ομάδας. Αυτό έγινε την περασμένη εβδομάδα με την Μπασκόνια, αυτό έγινε και απόψε. Και προφανώς πέρα από την ταχύτητα, ο Σλούκας είναι εξαιρετικός χειριστής, πολύ καλός σουτέρ στη κίνηση και απίστευτος στο να διαβάζει αδυναμίες και μισ-ματς.
Δεν είδαμε πολλά καινούρια πράγματα από τους «ερυθρόλευκους» απόψε κι αυτό γιατί το στυλ παιχνιδιού της ομάδας είχε προκαθοριστεί από τα πρώτα φιλικά. Ξέραμε ότι ο Ολυμπιακός φέτος θέλει να τρέξει, θέλει να ακουμπήσει τη μπάλα στον Φαλ και να «σβήσει» παίκτες με την άμυνα του. Με την Ρεάλ η αλήθεια είναι πως δεν είδαμε πολύ τον Φαλ αλλά είδαμε τον Μάρτιν να δίνει σώμα και ψυχή απέναντι σε έναν αντίπαλο πολύ ψηλότερο και ποιοτικότερο του (Ταβάρες) και, αν και δέχθηκε 3 κοψίματα, ήταν θετικός. Επίσης, στα στατιστικά δεν φαίνεται η συνεισφορά του Ουόκαπ που επιθετικά ήταν πράγματι πολύ κακός (2 πόντοι) αλλά αμυντικά ήταν τρομερός και «κόλλησε» ιδανικά δίπλα στους Ντόρσεϊ και Βεζένκοφ που πήραν φωτιά στο δεύτερο μισό του αγώνα. Λαρεντζάκης και ΜακΚίσικ έκαναν ιδανικά την δουλειά τους δίνοντας τρομερή ενέργεια και πολύ τρέξιμο στις δύο πλευρές του παρκέ ενώ ο Παπανικολάου υπενθύμισε σε όλους τι μπορεί να προσφέρει όταν βρίσκεται στο 100%.
Δεν έχει τελειώσει τίποτα, βρισκόμαστε στον δεύτερο από τους 34 γύρους αλλά ο Ολυμπιακός δείχνει έτοιμος να αντέξει σε αυτόν τον μαραθώνιο. Η βασική ερώτηση την προηγούμενη εβδομάδα ήταν αν οι «ερυθρόλευκοι» μπορούν να παίζουν σε αυτόν τον ρυθμό σε κάθε ματς, ανεξαρτήτως αντιπάλου. Απόψε είδαμε πως κόντρα στην Ρεάλ, μιας εκ των φαβορί για το τρόπαιο, η ομάδα ήταν εξαιρετική αμυντικά και ειδικά όταν άρχισαν να μπαίνουν τα σουτ στο δεύτερο ημίχρονο στην ουσία το παιχνίδι τελείωσε. Δεν θα είναι κάθε βράδυ έτσι, το πρωτάθλημα θα «βαρύνει» τους παίκτες και θα υπάρχουν βράδια που δεν θα μπαίνουν τα σουτ. Όμως ο κόουτς Μπαρτζώκας έχει λόγους να χαμογελάει αφού βλέπει την σκληρή δουλειά που έριξε αυτός, το τεχνικό τιμ και οι παίκτες το καλοκαίρι να αποτυπώνεται πλήρως στο γήπεδο που επιτέλους βούηξε από φωνές των φιλάθλων που είχαν μείνει τόσο καιρό εκτός ΣΕΦ λόγω κορωνοϊού.
Η 3η και 4η αγωνιστική είναι «διαολοβδομάδα», οι «ερυθρόλευκοι» ταξιδεύουν σε Βαρκελώνη για να παίξουν με Μπαρτσελόνα και επιστρέφουν στο Φάληρο για να αντιμετωπίσουν την Ζαλγκίρις που σήμερα προσέλαβε τον Ζντοβτς. Μεγάλη δοκιμασία το παιχνίδι στην Ισπανία όπου μια ήττα είναι εντός προγράμματος αλλά με τον ρυθμό που έχει βρει ο Ολυμπιακός έχει κάθε λόγο να μπει στο Παλάου Μπλαουγκράνα με στόχο το ροζ φύλλο αγώνα. Η ομάδα αλληλοσυμπληρώνεται εξαιρετικά και ακόμα και σήμερα που έγιναν λάθη και παραλίγο να χαθεί το παιχνίδι στο τέλος, ήρθε η νίκη. Αυτά τα λάθη θα δουλέψουν στο ΣΕΦ αυτές τις μέρες καθώς αλλιώς είναι τα ματς εντός έδρας και αλλιώς τα εκτός. Ειδικά όταν πας σε ένα γήπεδο που δε σε πνίγει η ατμόσφαιρα αλλά η ποιότητα των αντιπάλων, βλέπε Μπαρτσελόνα.
Ομάρ Αλή
