Ο Παναθηναϊκός με εξαιρετική εμφάνιση στο δεύτερο ημίχρονο επικράτησε του Ερυθρού Αστέρα με 75-66 κάνοντας ένα τρομερό δεύτερο ημίχρονο με επιμέρους σκορ 46-24 και αφού είχε βρεθεί πίσω με δεκαπέντε στο ημίχρονο.
Είναι φανερό ότι εδώ και καιρό ο Παναθηναϊκός προσπαθεί να μπει στον δρόμο που πρέπει να βρίσκεται μια ομάδα Ευρωλίγκα. Με αρχές σε άμυνα και επίθεση. Ακόμα και στα παιχνίδια που έχασε για μεγάλο διάστημα έδειξε ότι επιδιώκει να αλλάξει τον τρόπο παιχνιδιού του.
Οι απουσίες σήμερα έδωσαν την ευκαιρία στον Σερέλη να παίξει με ένα στυλ μπάσκετ που λατρεύει και προσωπικά θεωρώ ότι σε λίγα χρόνια θα κυριαρχήσει στην Ευρώπη. Αυτό του small ball όπου και οι πέντε παίκτες σουτάρουν. Το έκανε σήμερα με τον Μαντζούκα που ήταν πάρα πολύ καλός στην θέση ‘5’.
Από εκεί και πέρα ο Παναθηναϊκός διαθέτει εδώ και ένα μήνα έναν παίκτη που κάθε ομάδα πρέπει να έχει στο ρόστερ της. Τον Ματ Τόμας.
Τι ακριβώς προσφέρουν παίκτες σαν τον Τόμας (όπως ο Κουριτς στην Μπάρτσα η ο Κάρολ στην Ρεαλ). Αξιόπιστο σουτ, σκορ με λίγες προσπάθειες και παιχνίδι που δεν φαίνεται εύκολα στο γυμνό μάτι. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Τομας σε πολλές επιθέσεις πήγαινε στην γωνία. Τι σήμαινε αυτό; Ότι ο παίκτης του δεν ξεκόλλαγε από πάνω του και αυτό δημιουργούσε καλύτερες αποστάσεις και περισσότερο χώρο στους υπόλοιπους να παίξουν. Είχε βάλει τρία τρίποντα και ήταν αδύνατο να δώσει βοήθεια ο παίκτης του. Ο Παναθηναϊκός χτύπαγε από την αντίθετη πλευρά του Τόμας καταργώντας την βοήθεια της αδύνατης πλευράς.
Ο Παπαγιάννης πήρε προσπάθειες, ένιωσε κομμάτι της ομάδας και δεν ανεβοκατέβαινε όπως κάνει όλη την χρονιά.
Η ομάδα προσπαθούσε να δει τα μις-ματς σε όλη την διάρκεια της αναμέτρησης. Το παιχνίδι διαβάζονταν και δεν πήγαινε κανείς στα τυφλά. Ακόμα και στο πρώτο ημίχρονο που οι πράσινοι τα είχαν σπάσει τα καλάθια.
Βέβαια πρέπει να πούμε και πάλι το πως είναι δυνατόν να τρως 42 πόντους στο ημίχρονο και 24 στο δεύτερο. Το πνευματικό κομμάτι είναι το πιο σημαντικό και η συγκέντρωση. Αν θέλουν οι πράσινοι να έχουν έστω μια μικρή τύχη απέναντι σε αυτόν τον Ολυμπιακό θα πρέπει να σταθεροποιήσουν την απόδοση τους. Αλλά έχουμε ακόμα δρόμο για αυτό.
Ο Χρήστος Σερέλης είναι προπονητής με… μοντέρνα φιλοσοφία. Θεωρώ ότι όποιος και να είναι ο επόμενος προπονητής του Παναθηναϊκού κάποια στιγμή θα πάρει το χρίσμα και νομίζω ότι το αξίζει. Έχει ολοκληρωμένη φιλοσοφία που παραπέμπει πολύ σε αυτήν των Ισπανών προπονητών. Πίεση στην άμυνα και αδιάκοπο τρέξιμο και ιδέες όπως αυτή με τους πέντε παίκτες που να μπορούν να σουτάρουν.
Πολλοί ίσως να πουν τα ίδια λέγαμε όλοι και για τον Βόβορα και είδαμε την κατάληξη. Ναι αλλά υπάρχει μια διαφορά. Ο Σερέλης έχει υπάρξει πρώτος προπονητής πολλά χρόνια πριν. Δούλεψε, είδε, άλλαξε και ήρθε έτοιμος για το μεγάλο βήμα στην καριέρα του. Ο Γιώργος Βόβορας δυστυχώς από βοηθός, βρέθηκε πρώτος απευθείας στον Παναθηναϊκό και σε δύσκολες εποχές.
Όσον αφορά τον Μπέικον. Δεν γνωρίζω για ποιους λόγους έμεινε εκτός 12αδας. Θεωρώ όμως ότι δεν μπορεί να τεθεί θέμα αποπομπής του. Θα πρέπει όμως και αυτός να καταλάβει ότι επιβάλλεται να γίνει ένας μέσα από το σύνολο. Να καταλάβει ότι δεν μπορεί να παίρνει την μπάλα στην κορυφή της ρακέτας και να περιμένουν τέσσερις παίκτες τι θα σκεφτεί. Τελείωσε αυτό το μπάσκετ. Εκ προοιμίου αποτυχημένο. Πετυχημένο ίσως για αυτόν σε θέμα σκοραρίσματος αλλά οικτρή αποτυχία για την ομάδα.
Και ο Παναθηναϊκός για να πετύχει και πάλι θα πρέπει άπαντες στον οργανισμό να καταλάβουν ότι Η ΟΜΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ!!!
Όποιος δεν μπορεί η δεν θέλει δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει θέση στην επόμενη μέρα.
Μιχάλης Σταμουλάκης
