Ο Παναθηναϊκός χωρίς περιστροφές στην Βαρκελώνη φάνηκε ανάξιος της ιστορίας του. Όσο και να αποτελεί δικαιολογία οι τραυματισμοί των Νέντοβιτς και Παπαπέτρου και όσο και να εστιάζουν στους εγχώριους τίτλους η εικόνα μιας ομάδας που παραδίνεται στην μοίρα της και δεν παλεύει έστω από εγωισμό δεν αντέχεται.
Οι πρωταθλητές Ελλάδας είναι φανερό οτι έχουν εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια μιας αξιοπρεπούς πορείας στην Ευρωλίγκα. Όσο και να προσπαθούν να μας πείσουν δηλώσεις οτι δεν παρατάμε κανένα ματς και παλεύουμε όλα τα παιχνίδια, η εικόνα μιλάει απο μόνη της.
Τι να σχολιάσεις σε αυτό το ματς. Ότι ο Σάρας (που δήλωσε οτι η μεγάλη του αγάπη εκτός Λιθουανίας ειναι ο Παναθηναϊκός) έβαλε μέχρι και 17χρόνο στο παιχνίδι. Να μιλήσεις για το 1/12 τρίποντα η για το ότι οι παίκτες είναι νωχελικοί και παραδομένοι στην μοίρα τους ειδικά στην άμυνα.
Είναι εύκολο να πει κάποιος τι περίμενες στην Βαρκελώνη νίκη; Ειλικρινά όχι θα πω. Αλλά περίμενα να δείξουν λίγο φιλότιμο απο τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο. Είναι να απορείς αν οι περισσότεροι παίκτες έχουν εγωισμό. Να δείξουν οτι είναι και αυτοί εδώ παρά την απώλεια των Νέντοβιτς και Παπαπέτρου; Ούτε καν!!!
Υπομονή!!! Τελειώνει το μαρτύριο. 12 ματς μείνανε.
Υ.Γ. Πεντάδα με Καββαδά, Μποχωρίδη, Κασελάκη δεν έβαλε ούτε ο Θανάσης Σκουρτόπουλος στα παράθυρα της Εθνικής.
Υ.Γ.1 Δόξα και τιμή στο ένδοξο τμήμα scouting. Δυο χρόνια μας έχει ταράξει στα λαβράκια.
Υ.Γ.2 Δείξτε εγωισμό τουλάχιστον στην Ελλάδα. Πάρτε το Κύπελλο και το Πρωτάθλημα και μαζί με το Super Cup να απαλείνεται την πίκρα απο την πορεία στην Ευρωλίγκα.
Y.Γ.3 Είπαμε Super Cup. Πάλι καλά που κατακτήθηκε αυτό στην αρχή της χρονιάς και έχουμε να λέμε οτι συνεχίζουμε το μεγάλο ρεκόρ των 27 χρόνων με ένα τίτλο σε κάθε σεζόν. Εκεί φτάσαμε!!!
Μιχάλης Σταμουλάκης
