Είναι ξεκάθαρο ότι ακόμα και νίκη να υπήρχε στο παιχνίδι, πόσο μάλλον ήττα οι αδυναμίες είναι πολλές. Το πρόγραμμα είναι απίστευτα άσχημο (Για όσους αγνοούν οι πράσινοι παίζουν στα επόμενα ματς με Φενέρμπαχτσε στο ΟΑΚΑ και μετά τρία εκτός συνεχόμενα Μπασκόνια, Ρεαλ και Μακάμπι) ενώ υποδέχονται την Εφές στο ΟΑΚΑ.
Καταλαβαίνει κανείς ότι το 0-6 είναι πολύ πιθανό .
Ας μείνουμε όμως στο ματς του Πριγκηπάτο. Ο Παναθηναϊκός είδε την Ευρωλίγκα να καλωσορίζει τους πρωτάρηδες παίκτες που διαθέτει σε αυτή με τον πιο σκληρό τρόπο. Και δεν είναι και λίγοι. Πέρι, Μεικον, Φλόιντ, Ουάιτ. Θα μου πει κάποιος σάμπως και αυτοί που την γνωρίζουν τι κάνανε; Και θα έχει δίκιο.
Η Μονακό, νεοφώτιστη έχει τουλάχιστον μια καλή επιλογή από τον πάγκο σε κάθε θέση.
-Όταν λοιπόν σε ένα παιχνίδι βρίσκεσαι από την αρχή πίσω στο σκορ.
-Αδυνατείς να κυκλοφορήσεις καλά την μπάλα εξαιτίας της πίεσης των παικτών του Μίτροβιτς στην άμυνα.
-Δεν έχεις τον παίκτη που θα ηρεμήσει και θα οργανώσει την ομάδα.
- Και έχεις δυο ξένους (Πέρι και Νέντοβιτς) με 0/17 σουτ
Τι ακριβώς περιμένεις από το παιχνίδι. Η άμυνα μετά το 1ο δεκάλεπτο δεν ήταν κακή. Αλλά χρόνια τώρα η διαφωνία μας προς όλους στην Ελλάδα είναι αυτή. Δεν φτάνει μόνο η άμυνα. Θα σε κρατήσει στο παιχνίδι αλλά αν η … ρημάδα δεν μπει στο καλάθι πως θα κερδίσεις. Παιχνίδι Ευρωλίγκα πάντως με 63 πόντους λίγο δύσκολο.
Έμεινε ένας Παπαπέτρου να παλεύει μόνος του και ένας φιλότιμος Φλόιντ και με εκλάμψεις ο Μέικον.
Η χρονιά είναι πολύ δύσκολη. Τα οικονομικά όπως και πέρυσι από τα πιο χαμηλά στην διοργάνωση (και ναι, είναι δικαιολογία και μάλιστα σοβαρή γιατί η Μονακό έφερε με 2,5 εκ δολάρια το Τζέιμς μια εβδομάδα πριν αρχίσουν οι επίσημες υποχρεώσεις).
Χρειάζεται πίστη στην ομάδα και στήριξη. Χωρίς όμως να μην γίνεται και η απαραίτητη κριτική.
Η σεζόν ξεκίνησε με τίτλο, το ρεκόρ των 27 χρόνων διευρύνθηκε αλλά στα αλήθεια; Αρκεί αυτό σε κάποιον που λέει ότι υποστηρίζει και ακολουθεί (και κυρίως έχει ζήσει όλα τα μαγικά απο το 1995 και μετά)τον Παναθηναϊκό;
Μιχάλης Σταμουλάκης
