Η Εθνική ομάδα ξεκινάει την προετοιμασία της για το ΠροΟλυμπιακό τουρνουά που θα γίνει στον Καναδά. Και φυσικά τα φώτα δεν μπορούν παρά να πέσουν στον Βασίλη Σπανούλη, που στα 39 του επιστρέφει για να οδηγήσει την επίσημη αγαπημένη στην 4η Ολυμπιάδα της.
Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τα σχόλια από όλες τις κατευθύνσεις όσον αφορά την επιστροφή του Kill Bill στην Εθνική. Πολλά προκαλούν γέλιο, πολλά ένα μειδίαμα αλλά κυρίως σου προκαλούν μπασκετικό εμετό.
Είναι απίστευτη η νοοτροπία που επικρατεί όταν πρόκειται για κάτι που προέρχεται από το εξωτερικό και όταν προέρχεται από την ίδια σου την χώρα.
Τι ακούμε και διαβάζουμε τόσα χρόνια; Για την μεγάλη Αργεντινή των ορκισμένων της παικτών. Για τον στρατιώτη Τζινόμπιλι που έπαιξε μέχρι τα 39 του. Για τον Σκόλα που θα παίξει στα 41 του με την Αργεντινή στο Τόκιο. Για τον σπουδαίο Γκασόλ που στα 41 του θα κλείσει τον κύκλο του στην Εθνική Ισπανίας με μια συμμετοχή σε Ολυμπιάδα.
Τι διαβάζαμε τόσο καιρό επίσης. Για τους κακομαθημένους Έλληνες παίκτες που σταματάνε στα 30, στα 32, και στα 35 ξεχνώντας ότι αυτοί οι παίκτες παίζουν στις Εθνικές ομάδες από τα 15 τους ασταμάτητα κτλ κτλ.
Και φτάνουμε στο σημείο ένας αθλητής στα 39 του να επιστρέφει για μια τελευταία εμφάνιση με την γαλανόλευκη. Για να τον δουν τα παιδιά του να αγωνίζεται με την επίσημη αγαπημένη να χλευάζεται από εχθρούς και φίλους, η κάθε πλευρά για τους δικούς της λόγους.
Και ποιον; Τον Βασίλη Σπανούλη. Τον άνθρωπο που αγωνίστηκε στον Παναθηναϊκό με επιτυχία για 4 χρόνια. Τον άνθρωπο που ΕΚΤΟΞΕΥΣΕ τον μπασκετικό Ολυμπιακό. Που έπαιξε στο ΝΒΑ, που υπηρέτησε την Εθνική από τα 15 του μέχρι και τα 35 του ανελλιπώς.
Αυτόν τον άνθρωπο χλευάζει ο Ελληνα-ρας.
Παλαίμαχοι η μία πλευρά, προδοσία από την άλλη μεριά λέει γιατί πήγε στην Εθνική του Βασιλακόπουλου (λες και η Εθνική ανήκει σε ένα πρόσωπο συγκεκριμένα).
Να κοροϊδεύεις και να εγκαλείς ποιον; Τον Βασίλη Σπανούλη γιατί δέχθηκε να επιστρέψει στην Εθνική ομάδα. Μόνο που δεν του ζητάνε να πει συγνώμη για την επιλογή του.
Λες και ο Σπανούλης (όχι γιατί είναι αυτός που είναι) αλλά σαν άνθρωπος, σαν οικογενειάρχης είναι υποχρεωμένος να απολογείται η να δίνει εξηγήσεις για τις πράξεις του στον κάθε ούγκανο που κρύβεται πίσω από την ανωνυμία του πληκτρολογίου και την προστασία των Social Media.
Η διαφωνία επί του αγωνιστικού μπορεί να υπάρχει από τον οποιοδήποτε. Όλα όμως πρέπει να γίνονται με σεβασμό. Για όλους. Πόσο μάλλον για τον Βασίλη Σπανούλη.
Αρκετή τοξικότητα έχουμε σαν λαός και σε πολλά θέματα στην ζωή μας. Ας αφήσουμε την Εθνική έξω από αυτό.
Μιχάλης Σταμουλάκης
