Ο Παναθηναϊκός επιστρέφει από Παρίσι και Μαδρίτη με 0/2 και έχοντας υποστεί ήττες με διαφορά τεσσάρων πόντων και στις δυο περιπτώσεις. Οι ήττες είναι το λιγότερο την δεδομένη στιγμή. Όχι ότι δεν μετράνε. Αλίμονο. Μετράνε και πολύ μάλιστα, αλλά θεωρώ ότι οι πράσινοι έχουν πολλά να λύσουν και να δουλέψουν στην παρούσα φάση απο το να ασχολούνται με την βαθμολογία.
Ο Παναθηναϊκός είναι μια μπερδεμένη ομάδα αυτή την στιγμή. Ο Αταμάν προσπαθεί να τους χωρέσει όλους και δεδομένα αυτό δεν μπορεί να γίνει. Και έτσι βλέπουμε παίκτες των 20 λεπτών στο ένα ματς να παίζουν 3 στο άλλο και πάει λέγοντας.
Ο Παναθηναϊκός στα χαρτιά ενισχύθηκε ακόμα πιο πολύ σε σχέση με πέρυσι. Στα παιχνίδια όμως βγάζει το πρόσωπο μιας ομάδας που φτιάχνεται τώρα και όλοι γνωρίζουμε ότι δεν είναι έτσι. Ο Σλούκας, ο Μήτογλου. Αναφέρω δυο παίκτες που δείχνουν από την στάση τους μέσα στο παιχνίδι ότι είναι κουρασμένοι και καταπονημένοι και είναι αφύσικό γιατί η σεζόν μόλις ξεκίνησε. Ναι το ξέρω ότι ξαφνικά μπορεί να πατήσουν το κουμπί και να μην τους δούμε, αλλά αυτή τη στιγμή καταγράφουμε τα γεγονότα όπως είναι. Γιατί θέλω να πιστεύω ότι το Μάϊο δεν θα σε περνάει ο Αμπάλδε στο κέντρο του γηπέδου και θα φτάνει σε λει απ με μια ρακέτα που δεν έβλεπες πράσινο χρώμα.
Ο Ναν συνεχίζει να σκοράρει ακατάπαυστα αλλά πολλές φορές μέσω ενός hero ball που όπως είδαμε και πέρυσι δεν εξυπηρετεί πουθενά.
Και πάνω από όλα για ένα ημίχρονο πάντα η άμυνα είναι άθλια σε όλες τις εκφάνσεις της. Ελεύθερα σουτ των αντιπάλων, κακές επιστροφές και περιστροφές, χαμένα ριμπάουντ. Δυο ματς ο Παναθηναϊκός τρέχει να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα στο δεύτερο ημίχρονο.
Είναι ακόμα αρχή; Οι παίκτες νιώθουν κουρασμένοι; Έχουν τόση πίστη στην ομάδα και στον εαυτό τους που θεωρούν ότι θα γυρίσουν εύκολα την κατάσταση; Κανείς δεν ξέρει στο άβατο των αποδυτηρίων τι συμβαίνει. Αυτή τη στιγμή πάντως ο Παναθηναϊκός κάνει πειράματα. Και η βαθμολογία είναι στο 2-2. Οι πρωταθλητές Ευρώπης πρέπει να ξέρουν ότι κανείς δεν θα τους χαριστεί και ότι δύσκολα θα πιάσουν στον ύπνο κάποιον πλέον. Είναι πρωταθλητές και συνήθως τον Πρωταθλητή θέλουν να τον νικήσουν και να τον καθαιρέσουν όλοι.
Το μοναδικό θετικό είναι ο κύριος της φωτογραφίας. Ο Χουάντσο είναι σε αυτό τον πρώτο μήνα ένας τελείως διαφορετικός παίκτης με πέρυσι. Και αν την σεζόν που ολοκληρώθηκε είδαμε τα αμυντικά χαρίσματα του, πλέον γίνεται και σταθερός πόλος στην επίθεση. Με περισσότερη αυτοπεποίθηση στις προσπάθειες του, δείχνει ότι θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην πορεία της ομάδας.
Υ.Γ.1. Δεν αλλάζω γνώμη ακόμα και αν (μακάρι) διαψευστώ στην συνέχεια. Δεν μου αρέσουν οι ομάδες με 8 ξένους και πάνω. Θεωρώ ότι φτιάχνονται δυο ρόστερ και αυτό μόνο καλό δεν κάνει.
Υ.Γ.2. Ο Εργκιν Αταμάν είχε πει ότι είναι και δικό του λάθος ότι δεν μπόρεσε να βρει ένα ρόλο στον Λουκα Βιλντόσα. Ελπίζω να μην συμβεί το ίδιο και με τον Λορέντζο Μπράουν.
Υ.Γ.3 Καταπληκτική απόδοση στην Μαδρίτη από τον Όσμαν. Αν σταθεροποιηθεί δεν βλέπω πως θα βγαίνει από το αρχικό σχήμα στο ‘3’.
Υ.Γ.4. Ράντονιτς - Παναθηναϊκός 19-1. Όχι ότι έπαιξε καταλυτικό ρόλο η διαιτησία στο ματς της Μαδρίτης αλλά το αποτέλεσμα ειναι εντυπωσιακό.
Y.Γ.5 Ο Παναθηναϊκός έχασε από την Ρεάλ. Από την Ρεαλ Μαδρίτης. Απλή υπενθύμιση. Άλλο η κριτική άλλο η ισοπέδωση.
Υ.Γ.6. Ποια εκδίκηση της Ρεαλ βρε φωστήρες; Έχασε με 15 στον τελικό της Ευρωλίγκα και μιλάτε για εκδίκηση στο 4ο ματς της κανονικής περιόδου; Τα θέλετε και τα γράφετε αυτά;
Μιχάλης Σταμουλάκης
