Ο Παναθηναϊκός πέτυχε μια μεγάλη νίκη στο Μόναχο από πολλές απόψεις.
Πρώτα από όλα βαθμολογική καθώς με αυτή εδραιώθηκε στην 4αδα μιας και υπερτερεί της Μπάγερν στην ισοβαθμία με 2-0 νίκες.
Μα πάνω από όλα για τον τρόπο που ήρθε και για τις συνθήκες που έγινε αυτή η νίκη. Αν πέρυσι όλοι θεωρούν ότι η αφετηρία της εκτόξευσης του Παναθηναϊκού ήταν η νίκη στο Μονακό, απόψε μπορούμε να πούμε ότι το Μόναχο είναι η αρχή της αφετηρίας. Γιατί ήρθε απέναντι σε μια ομάδα αήττητη στην έδρα της, ομάδα 4αδας και φυσικά χωρίς τον Ματίας Λεσόρ.
Σημειολογικά μπορούμε να σταθούμε σε κάποια γεγονότα.
-Ο Παναθηναϊκός εδώ και 3 εβδομάδες έχει αρχίσει και παίζει την άμυνα της περσινής σεζόν που τον έφτασε στο 7ο αστέρι. Βάζουν όλοι το κορμί τους πάνω στην μπάλα, διεκδικούν με μανία την μπάλα και δείχνουν την σωστή νοοτροπία αμυντικά. Η άμυνα στα pick and roll άλλαξε σε show and over κάτι που βοήθησε στο να μην γίνει τρύπιο βαρέλι η ρακέτα και να λειτουργήσουν πιο καλά οι περιστροφές.
-Ο Κέντρικ Ναν θέλει το βραβείο του MVP και το δείχνει κάθε στιγμή και με οποιοδήποτε τρόπο. Από την ώρα που τιμωρήθηκε στο ματς με την Εφες έχει γίνει διαστημικός. Και δεν είναι μόνο οι πόντοι που σημειώνει αλλά το ότι το 90% αυτών των πόντων είναι γενικά καλές επιλογές.
- Ο Ντίνος Μήτογλου έκανε το καλύτερο του παιχνίδι. Κάθε παίκτης θέλει χρόνο και χώρο. Ο Μήτογλου πέρασε ένα ντεφορμάρισμα αλλά δείχνει ότι σιγά σιγά βρίσκει τον καλό του εαυτό.
-Ο Κώστας Σλούκας ήταν πάρα πολύ καλός και σταθερός μετά από καιρό. Κράτησε την ομάδα με την παρουσία του στην αρχή που η Μπάγερν ξέφυγε με 9-0 και στη συνέχεια ήταν από τους πρωτεργάτες να τελειώσει ο επτάστερος το ματς.
- Ο Τζέριαν Γκραντ μέχρι το 26ο λεπτό είχε 0 πόντους. Και από εκείνο το σημείο και μετά ήταν ο καλύτερος παίκτης του Παναθηναϊκού. Έπαιξε σκυλίσια άμυνα, έβαλε 14 πόντους και για άλλο ένα παιχνίδι πιστοποίησε ότι είναι ο απόλυτος X-Factor της ομάδας του Αταμάν.
Πάμε τώρα και στον Γκέμπριελ.
Ο Νότιο Σουδανός έκανε πραγματικά καταπληκτικό ντεμπούτο με 6 πόντους, 8 ριμπάουντ και 5 κοψίματα και πολλά ακόμα σουτ που αλλοίωσε την μηχανική βγαίνοντας επιθετικά προς το παίκτη που είχε το σουτ, 2 κλεψίματα και 16 ranking.
Δεν είναι Λεσόρ, ούτε πρόκειται να γίνει. Είναι όμως σίγουρο ότι αυτή τη στιγμή είναι αυτό που αναζητούσε ο Παναθηναϊκός. Ένα παίκτη να καλύψει την ρακέτα του, να ελέγξει την μάχη στον αέρα, και να τελειώνει τις φάσεις κοντά στο καλάθι κυρίως με alley-hoop. Για να είμαι ειλικρινής τα περισσότερα από αυτά τα κάνει και ο Κώστας Αντετοκούνμπο αλλά ο Γκέμπριελ ειδικά σαν rim protector είναι … καθηγητής.
Από εκεί και πέρα μια μικρή σημείωση για τον Γιούρτσεβεν: Όλοι όσοι γνώριζαν τον Γιούρτσεβεν και βλέποντας τον από το ΝΒΑ γνώριζαν ότι το δυνατό του σημείο δεν είναι η άμυνα αλλά η επίθεση. Θεωρώ ότι είναι άδικη η κριτική που του γίνεται. Κυρίως γιατί στην άμυνα ο Αταμάν του βάζει να κάνει κάτι που απλά δεν μπορεί, ενώ στην επίθεση στο Μόναχο σε 8 λεπτά δεν ακούμπησε μπάλα. Η στατιστική του ήταν παντού 0 και 1 ριμπάουντ. Νομίζω ότι θα πρέπει να γίνει πιο έξυπνη χρησιμοποίηση του στην άμυνα και στην επίθεση που δεδομένα έχει ταλέντο να αξιοποιηθεί με τον κατάλληλο τρόπο που σίγουρα οι προπονητές του Παναθηναϊκού γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα μας. Ξαναλέω όμως ότι είναι καλός παίκτης.
Μιχάλης Σταμουλάκης
Ο Παναθηναϊκός διέλυσε την Αρμάνι Μιλάνο και έστειλε μήνυμα σε όλη την Ευρώπη ότι επιστρέφει. Το έστειλε; Είναι ένα θέμα αυτό που μόνο ο χρόνος θα δείξει. Γιατί ζητούμενο για τους πρωταθλητές Ευρώπης είναι η συνέπεια στον τρόπο λειτουργίας τους. Να δείξουν στα επόμενα παιχνίδια ότι έχουν πλήρως αντιληφθεί τι πρέπει να κάνουν για να επιστρέψουν στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας.
Στα του αγώνα νομίζω ότι η βασική πεντάδα έδειξε από την αρχή πως θα προσεγγίσει το ματς ο Παναθηναϊκός. Βασικός ο Καλαϊτζάκης, μαζί με Ναν , Γκραντ, Λεσόρ και Χουάντσο. Ήταν φανερό ότι πρώτος στόχος ήταν να βγουν από τον ρυθμό τους οι παίκτες κλειδιά των Ιταλών κυρίως οι Μίροτιτς και Λεντει και να πιέσει στην περιφέρεια πολύ. Τα κατάφερε και τα δυο. Το αρχικό 14-0 έδειξε προς τα που θα πήγαινε ο αγώνας και έμενε να φανεί αν θα υπάρξει διάρκεια στην απόδοση αυτή. Υπήρξε και ήρθε το τελικό αποτέλεσμα.
Φυσικά υπήρξε ακόμα ένας λόγος. Είμαστε τυχεροί όσοι προλάβαμε Γκάλη, και είμαστε τυχεροί που ζούμε την εποχή του Κέντρικ Ναν. Είναι μακράν ο καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη. Ο μεγαλύτερος σουπερ σταρ και ο τρόπος δουλειάς του είναι παράδειγμα προς μίμηση. Αυτά που έκανε απόψε στο ΟΑΚΑ θύμισαν τον καλύτερο των καλυτέρων. Τον Γκάνγκστερ των Ευρωπαϊκών γηπέδων. Τον μυθικό Νίκο Γκάλη.
Ο Αγώνας τελείωσε. Πλέον υπάρχει ο αγώνας της Πέμπτης με την Μπασκόνια ξανά στο ΟΑΚΑ και μένει να φανεί αν ο Παναθηναϊκός θα είναι συνεπής σε όλα όσα παρουσίασε απόψε στο παιχνίδι με την Αρμάνι.
Υ.Γ. Ο Ναν παίζει στην Ευρώπη. Δεν έχει συμβόλαιο στο ΝΒΑ. Στο πρωτάθλημα που βρέθηκαν άνθρωποι να δώσουν στον Μπεν Σίμονς 177.000.000 δολάρια για πέντε χρόνια. Χαλάλι σας.
Υ.Γ.Σημαντικό να μαθαίνεις από τα λάθη σου. Ο Παναθηναϊκός έχανε 20 πόντους στα προηγούμενα ματς και δεν υπήρχε ταιμ- αουτ. Απόψε πήγε η διαφορά απο τους 26 στους 20 απευθείας ταιμ αουτ να κοπεί ο ρυθμός.
Μιχάλης Σταμουλάκης
O τίτλος και αυτά που είχαμε αναφέρει στο προηγούμενο blog μετά την νίκη του Παναθηναϊκού επί της Μπαρτσελόνα, ισχύει 100% και για την κάκιστη εμφάνιση και την ήττα επί της Παρτίζαν. Ο Παναθηναϊκός δεν παίζει τίποτα εδώ και ένα μήνα και δικαίως τον έχει πάρει η κάτω βόλτα.
Είναι εύκολο να λέμε για τον Όσμαν ότι δεν παίζει, δεν είναι καλός κτλ η ο ένας παίκτης η ο άλλος.
Αλλά η αλήθεια είναι άλλη.
Ο Παναθηναϊκός δεν λειτουργεί εδώ και ένα μηνα καλά σαν ομάδα. Μετά την νίκη στο ΣΕΦ για το πρωτάθλημα δεν υπάρχει πουθενά.
Ειδικά στην άμυνα το γεγονός ότι τρώει σε 5ο συνεχόμενο ματς πάνω απο 89 πόντους τα λέει όλα. Καμία ενέργεια, καμία διάθεση να βάλουν το κορμί τους, καμία τακτική και για άλλο ένα παιχνίδι σε τρανζίσιον κατάσταση αμυντικά είναι ότι χειρότερο, περιφερειακή άμυνα δεν υπάρχει, επιστροφές δεν υπάρχουν, δεν υπάρχει τίποτα.
Μετά απο 3 μήνες και ακόμα δεν έχει βρεθεί ένα σχήμα που να λειτουργεί στην άμυνα ή ένα σχήμα που να λειτουργεί στην επίθεση.
Η λύση κατ' εμε είναι μία. Πρέπει να φύγουν παίκτες. Δεν μπορεί να λειτουργήσει η ομάδα με 13 παίκτες Ευρωλιγκάτους. Δεν δουλεύει αυτό το πράγμα και ο Αταμάν θα έπρεπε να το ξέρει από την εποχή της Εφες. Είχε πάρει δυο Ευρωπαϊκά και πήρε τον Κλαιμπερν νομίζοντας ότι θα γίνει πανίσχυρος. Το αποτέλεσμα ήταν να μην περάσει ούτε στα playoffs.
Μια ομάδα δεν είναι η καλύτερη όταν εχει 12 παίκτες πρώτης γραμμής. Αλλά όταν έχει αυτούς που ταιριάζουν καλύτερα μεταξύ τους. Και στον Παναθηναϊκό δεν ταιριάζουν κάποιοι παίκτες με το μπάσκετ που παίζει.
Δεν υπάρχει η σπίθα στα μάτια των περισσοτέρων παικτών και η δίψα της περσινής σεζόν. Δεν είναι θέμα μόνο νίκης ή ήττας. Είναι θέμα μπάσκετ. Ο Παναθηναϊκός δεν παίζει μπάσκετ. Δεν ταιριάζουν τόσοι σταρ μαζί. Ο Αταμάν δεν μπορεί μέχρι στιγμής να κολλήσει τα κομμάτια. Ναι είναι μετρ της διαχείρισης μεγάλων ονομάτων αλλά όχι σε τόσο μεγάλο ποσοτικά αριθμό.
Μπορεί να αρχίσουν ξαφνικά οι πρωταθλητές Ευρώπης να πετάνε. Μακάρι να μας διαψεύσουν. Αλλά νομίζω ότι το ξεχείλισμα ποιότητας του ρόστερ συγκεντρώνει μεγάλες πιθανότητες να αποδειχθεί μπούμερανγκ.
Μιχάλης Σταμουλάκης
Ο Παναθηναϊκός επικράτησε της Μπαρτσελόνα με 90-89 και ανάσανε και βαθμολογικά αλλά ψυχολογικά.
Οι πράσινοι ξεκίνησαν καλά το παιχνίδι, βρέθηκαν και πάλι πίσω στο σκορ αλλά κατάφεραν να ανατρέψουν την εις βάρος τους κατάσταση, χάρη στον οίστρο του μαγικού Ναν και σε μερικές μικρές νίκες συγκεκριμένων παικτών. Δυστυχώς όμως δεν υπήρξε κάποια εμφανή βελτίωση σε σχέση με τις δυο προηγούμενες νίκες.
Ας δούμε μερικές χαρακτηριστικές … μικρές νίκες.
-Ο Καλαϊτζάκης αν δει κάποιος την βαθμολογία του έχει βαθμο αξιολόγησης 1, χωρίς να έχει κάνει σουτ. Ισχύει όμως αυτό που ανέβασε ο Τζεριαν Γκραντ στα social media. Μια φωτογραφία του κρητικού Γκαρντ και ένα λουκέτο γράφοντας first team υπονοώντας ότι ο Καλαϊτζάκης πρέπει να είναι στην καλύτερη αμυντική πεντάδα της διοργάνωσης. Γιατί ο Καλαϊτζάκης πέρασε χειροπέδες στον Πάντερ. Η επίδραση του στο εκάστοτε παιχνίδι του Παναθηναϊκού προσμετράτε όχι από την δική του απόδοση αλλά από αυτού που μαρκάρει. Και συνήθως αυτός ο παίκτης έχει χαμηλή απόδοση.
- Η εμφάνιση του Λορέντζο Μπράουν. Μεστή και χωρίς υπερβολές. Έβαλε 18 πόντους και χρεώνεται την πάσα στον Λεσόρ που κέρδισε το φάουλ στο φινάλε. Είναι κυριαρχικός point guard. Θέλει την μπάλα στα χέρια του και είναι λογικό. Το ζητούμενο είναι να βρει ρυθμό και χημεία με τους υπόλοιπους.
-Ο Ντίνος Μήτογλου μετά από καιρό έκανε μια εξαιρετική εμφάνιση. Με κρίσιμα τρίποντα παίζοντας στο ‘5’ και εκμεταλλευόμενός το pick and pop του, ενώ στην άμυνα ήταν καταπληκτικός και δείχνει να νιώθει άνετα στην συγκεκριμένη θέση.
Προσπερνώντας τον ΜΥΘΙΚΟ ΝΑΝ που δικαίωσε τον Πρίντεζη που έλεγε ότι τέτοιο ταλέντο δεν έχει έρθει στην Ελλάδα, πάμε να δούμε και μερικές αλήθειες που πονάνε.
Ναι ο Αταμάν άλλαξε κάποια πράγματα κυρίως τακτικής με την χρησιμοποιηση Καλαϊτζάκη κτλ. Αλλά η ομάδα δεν έδειξε ένα μικρό σημάδι βελτίωσης σε σχέση με τα ματς που έχασε. Πάλι δέχθηκε πολλούς πόντους, πάλι υστέρησαν παίκτες και μπορούμε να πούμε ότι η νίκη αυτή θα πρέπει να προβληματίσει και όχι να καθησυχάσει τους υπευθύνους. Σε δυο μέρες η ομάδα παίζει στο Βελιγράδι με την Παρτίζαν που πηγαίνει από νίκη σε νίκη. Με τέτοια εμφάνιση όπως αυτή των τριάντα λεπτών στο ΟΑΚΑ δεν έχει τύχη. Αν σταματήσει να αντιδρά και αρχίσει να δρα από την αρχή του αγώνα, και όχι από το τέταρτο δεκάλεπτο όπως έκανε απέναντι στους Μπλαουγκράνα έχει τύχη. Αλλά ακόμα είναι γεγονός ότι … ψάχνεται.
Μιχάλης Σταμουλάκης
Ο Παναθηναϊκός έχασε από την Μονακό στο ντεμπούτο του Βασίλη Σπανούλη στον πάγκο των Μονεγάσκων με 88-91 και βρίσκεται πλέον στην 6η θέση της βαθμολογίας της Ευρωλίγκα. Οι πράσινοι ήταν ‘καλοί’ στην επίθεση αλλά τραγικοί στην άμυνα και δίκαια ηττήθηκαν από την σταθερή καθόλη την διάρκεια της αναμέτρησης (εξαίρεση ένα 5λεπτο) Μονακό.
Ο Παναθηναϊκός εδώ και καιρό έχουμε πει ότι έχει αγωνιστικά προβλήματα. Που σε κάθε αγώνα κάνουν την εμφάνιση τους. Σήμερα για να διαπιστώσει κανείς τα αίτια της ήττας μπορεί να βρει διάφορα στοιχεία. Δυο όμως κάνουν την διαφορά που αν τα προσθέσεις σου δείχνουν αμέσως το γιατί οι πρωταθλητές Ευρώπης ηττήθηκαν.
Οι πράσινοι δέχθηκαν 22 πόντους από αιφνιδιασμό και 25 από τα λάθη του. Σύνολο 47 πόντοι. Τέτοιο νούμερο το κάνουν μόνο ομάδες τοπικού και μάλιστα χαμηλού επιπέδου και όχι ομάδα Ευρωλίγκα.
Ο Παναθηναϊκός στην άμυνα ήταν απλά τραγικός. Άφηνε συνεχώς ελεύθερα τρίποντα (10/22 οι νικητές), υπήρχε αργοπορία στις περιστροφές ειδικά στα pick and roll που ο ψηλός έβγαινε high flat (ψηλά δηλαδή στο παίκτη που έχει την μπάλα). Η μπάλα έσπαγε και οι αργές επιστροφές ήταν λουκούμι για τα τρομερά γκαρντ των Μονεγάσκων.
Μια άμυνα κακή από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Πόσο δύσκολο ήταν να χρησιμοποιηθεί ο Καλαϊτζάκης που θεωρείτε από τους καλύτερους αμυντικούς στην Ευρώπη ειδικά πάνω στην μπάλα; Δεν μπορεί για ακόμα ένα παιχνίδι να δέχεσαι στο ΟΑΚΑ πάνω από 90 πόντους. Πόσους θα βάλεις 120; Είναι φανερό (δεν ξέρω το λόγο) ότι οι παίκτες του Αταμάν δείχνουν ότι δεν θέλουν να βάλουν το κορμί τους στην άμυνα, εμφανίζονται ανορεκτικοί και χωρίς ενέργεια.
Ο Παναθηναϊκός έχει μεγάλο ταλέντο στην επίθεση. Πλέον όμως άπαντες θα πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν φτάνει αυτό. Ταλέντο χωρίς σκέψη και κατεύθυνση δεν σε πάει πουθενά. Με το σκορ στο 86-85 και ένα λεπτό πριν το τέλος οι επιθέσεις ήταν να μείνει η μπάλα στα χέρια σου και να κάνει ένα σουτ ο Χουάντσο υπό κακές προϋποθέσεις , και μετά το τρίποντο του Λόιντ, ο Ναν να κάνει ένα τραβηγμένο σουτ από τα μαλλιά.
ΑΝ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ δεν παίξει άμυνα και σύντομα θα βρεθεί προ εκπλήξεως. Εμπειρία έχουν και στο παρκέ και στον πάγκο, ας βρουν την λύση.
Σε αυτό το σημείο καλό είναι δώσουμε και τα εύσημα στην Μονακό. Μια ομάδα που παρουσιάστηκε συμπαγής, με ομαδικότητα (10 ασίστ από τις 26 ο Τζειμς) και ο Σπανούλης είχε καταλυτικό ρόλο από τον πάγκο. Ειδικά η απόφαση του να παίξει με πέντε κοντούς στην ουσία έκρινε το παιχνίδι όταν απέναντι βλέπουμε συνεχώς τα ίδια πράγματα.
Υ.Γ. Ο Οσμάν δεν πρόκειται, όπως και ο Παπαπέτρου να προσφέρουν ειδικά στην επίθεση εάν δεν εμπλακούν λίγο παραπάνω στο παιχνίδι και φύγει λίγο η μπάλα πιο γρήγορα από τα γκαρντ τους. Μην περιμένετε να δείτε καμία απόδοση όπως με αυτή που είχε ο Οσμάν με την Εθνική Τουρκίας.
Υ.Γ. Τα τρία γκαρντ μέχρι τώρα ηταν ευλογία στην επίθεση. Αρχίζω να πιστεύω όμως ότι στην άμυνα είναι πρόβλημα και πρέπει να βρεθεί μια λύση.
Μιχάλης Σταμουλάκης
Ο Παναθηναϊκός έχασε στο Κάουνας από την Ζαλγκίρις και υποχώρησε στο 7-4 στην βαθμολογία της Ευρωλίγκα. Οι πράσινοι παρατάχθηκαν χωρίς τον Αταμάν στον πάγκο και με απουσίες αλλά ας είμαστε ειλικρινείς. Είναι λίγο άστοχο να μιλάει αυτός ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός για απουσίες.
Στα του παιχνιδιού τι να αναλύσεις όταν ο Παναθηναϊκός χάνει 4ο ματς στην Ευρωλίγκα με τον ίδιο τρόπο. Άθλιο ξεκίνημα στην πρώτη περίοδο και γενικά στα πρώτα ημίχρονα, και οι πρωταθλητές Ευρώπης βρίσκονται να κυνηγούν στο σκορ από την αρχή της αναμέτρησης. Καμία διάθεση στην άμυνα, αργές περιστροφές, κακές αποστάσεις στην επίθεση. Και ξαφνικά γυρίζει το κουμπί στην επανάληψη αλλά προφανώς σε αυτό το επίπεδο δεν αρκεί ένα 10 λεπτο, γιατί στο Κάουνας ο Παναθηναϊκός έπαιξε μια περίοδο μπάσκετ και όχι ένα ολόκληρο ημίχρονο. Με απλά λόγια ξεκίνησε άσχημα, επέστρεψε προς στιγμήν στο ματς αλλά τελείωσε άσχημα και ήρθε φυσιολογικά η ήττα.
Χωρίς μαλλιά στη γλώσσα αλλά και στο πληκτρολόγιο. Είναι προφανές ότι τα 4 γκαρντ ακόμα ψάχνουν τον ρόλο τους και την χημεία τους μεταξύ τους. Όλοι θέλουν την μπάλα στα χέρια, όλοι θέλουν να δημιουργήσουν, να σκοράρουν, αλλά η μπάλα είναι μια.
Από εκεί και πέρα θα πρέπει ίσως να γίνει προφανές στους παίκτες ότι οι καλύτεροι σε κάθε αγώνα θα τελειώνουν το ματς και όχι τα ονόματα. Από αυτή την σκοπιά θεωρώ ότι ο Γιουρτσεβέν θα έπρεπε να είναι στο παρκέ στο τέλος και όχι ο Λεσόρ. Ο Γάλλος πάλευε μόνος του, προσπαθούσε να ποστάρει αλλά η άμυνα της Ζαλγκίρις με έναν παίκτη από μπροστά και πίσω έτοιμοι να επέμβουν σε περίπτωση λόμπας πάσας είχε σαν αποτέλεσμα και ο Λεσόρ να μην παίρνει την μπάλα και η επίθεση να κολλά δραματικά ψάχνοντας τον απεγνωσμένα.
Το άλλο βασικό ζήτημα είναι το μυαλό και η ψυχολογία του Κέντρικ Ναν. Είναι προφανές ότι ο Αμερικανός σουπερ σταρ έχει χάσει το μυαλό του όσον αφορά το θέμα με τους διαιτητές. Θεωρεί και κάποιες φορές δικαίως ότι δεν έχει τον σεβασμό των διαιτητών και αυτό του προκαλεί αρνητικές εκρήξεις με αποτέλεσμα να έχει δεχθεί πέντε τεχνικές ποινές σε 11 ματς, όταν πέρυσι δεν γνωρίζαμε αν μιλάει καν. Το παράδοξο δεν είναι ότι ο Ναν δεν παίρνει τα φάουλ. Τα παίρνει. Αλλά αυτά είναι όλα χαμηλά και σπάνια για βολές.
Με αυτά και με αυτά ο Παναθηναϊκός μπαίνει σε μια τετράδα δύσκολων αγώνων που δεν θα κρίνουν αλλά θα δείξουν πολλά για το που πάει η ομάδα και σε τι κατάσταση βρίσκεται. Θεωρώ ότι επιβάλλεται για να παραμείνει ψηλά το 2/2 με Μονακό και Μπαρτσελόνα στο ΟΑΚΑ και μια τουλάχιστον νίκη σε Βελιγράδι και Πόλη απέναντι σε Παρτίζαν και Εφές.
Μιχάλης Σταμουλάκης
Οι μικρές νίκες του Αταμάν
Ο Παναθηναϊκός πέρασε από την Μπολόνια επικρατώντας της Βίρτους. Ένα κλειστό παιχνίδι που κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Με πρωταγωνιστή στο φινάλε… ένα παίκτη του Eurocup που γκρίνιαζαν όλοι όταν οι πρωταθλητές Ευρώπης πριν από 16 μήνες ανακοίνωναν την απόκτηση του Τζέριαν Γκραντ. Ενός παίκτη που παραλίγο να θαφτεί στην Αρμάνι από τον Μεσίνα, έκανε πάταγο στην Άγκυρα στο Eurocup και έπαιξε την ζαριά της καριέρας του στον Παναθηναϊκό και ήρθαν οι εξάρες.
Ο Γκραντ στο τελευταίο 1,5 λεπτό με το σκορ στο 72-72 και μέχρι την λήξη έχει κάνει.
-Μεγάλο τρίποντο μπροστά στον Σενγκέλια για το 72-75
-Ασίστ πάρε- βάλε στον Λεσόρ
-Άμυνα και κερδισμένο φάουλ.
-2/2 βολές
Σπαθιά δεν κατάπιε αλλά έφταναν τα παραπάνω.
Οι πράσινοι ήταν καλοί σε αυτό το ματς στο πρώτο ημίχρονο. Με καλή κυκλοφορία μπάλας ειδικά μετά τα pick and roll του Σλούκα, είχε τον έλεγχο της αναμέτρησης για μεγάλο διάστημα με κορυφαίο τον Ναν. Στην επανάληψη έχασε πολλά ελεύθερα σουτ, στην άμυνα έδειξε ολιγωρία σε σημαντικά κομμάτια και βρέθηκε στην τελική ευθεία πίσω στο σκορ με 68-66. Εκεί ο Παναθηναϊκός έβγαλε ενέργεια και με παίκτες κλειδιά τον Γκραντ και τον Καλαϊτζάκη (με τον δεύτερο να εξαφανίζει το καλάθι από την όραση του Κορντινιέ) και τον Λεσόρ να καθαρίζει την μπουγάδα στο φινάλε οι Πράσινοι έφτασαν στην 4η εκτός έδρας νίκη τους.
Από εκει και πέρα καλό θα ήταν να σταθούμε σε μικρές λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά σε μια ομάδα σε αυτό το επίπεδο.
-Γιουρτσεβέν: Αναπληρωματικός του Λεσόρ: 10 λεπτά με 7 πόντους (χωρίς να χάσει σουτ) και 5 ριμπάουντ. Εξαιρετική δουλειά.
-Χουάντσο: Πήρε μόλις τρια σουτ. Έβαλε τα δυο. 4 πόντους. Και τελείωσε με δείκτη αξιολόγησης 12. Αυτό πάει να πει ότι σε όλα τα άλλα κομμάτια του παρκέ ήταν μπροστάρης. Και είναι ίσως ο μόνος παίκτης που κάνει τόση δουλειά στο παρκέ που δεν αντικατοπτρίζεται σε αριθμούς.
-Καλαϊτζάκης: Μπήκε και έκανε το 6λεπτο της διαφοράς στην άμυνα. Ο Κορντινιέ που έβλεπε διαδρόμους καθόλη την διάρκεια της αναμέτρησης, σταμάτησε να απειλεί και ήταν θεμέλιος λίθος στο φινάλε για να έρθει αυτή η νίκη.
-Παπαπέτρου: Εξαιρετική δουλειά σε μια θέση που υπάρχει και ο Όσμαν με τον Γκριγκόνις. Η ομάδα είναι πάνω από όλα. Με την Μακάμπι ήταν ο Όσμαν. Στην Μπολόνια ήταν ο Παπαπέτρου. Κάθε φορά και διαφορετικός πρωταγωνιστής.
Παίκτες που σε ματς παίζουν ελάχιστα και μετά στο άλλο παιχνίδι πατάνε παρκέ και γίνονται πρωταγωνιστές. Ο Αταμάν είναι συνεπής σε αυτό που λέει διαρκώς: Βάζει μέσα αυτούς που θεωρεί ότι θα του φέρουν την νίκη. Κοιτάει την φανέλα μπροστά και όχι πίσω στο όνομα.
Ο Παναθηναϊκός έχει πλέον μια πεντάδα αγώνων με μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Ζαλγκίρις εκτός, Μονακό και Μπαρτσελόνα εντός και εκτός με Παρτίζαν και Εφες. Πιο σημαντικό και από τις νίκες (που δεν συζητάμε ότι είναι) είναι η διαρκής βελτίωση της ομάδας και να είναι όλοι χωρίς προβλήματα υγείας στο γήπεδο.
Μιχάλης Σταμουλάκης
Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός προσέφεραν μια απίστευτη ΜΑΤΣΑΡΑ στο ΟΑΚΑ και θύμισαν ντέρμπι άλλων εποχών με την μπίλια να κάθεται στο κόκκινο. Το λέγαμε, το λέγανε αλλά το απέδειξαν κιόλας. Είναι οι καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή.
-Καμία ομάδα δεν θα άντεχε να μείνει στο παιχνίδι με την εμφάνιση του Ολυμπιακού. Μόνο ο Παναθηναϊκός.
-Καμία ομάδα δεν θα άντεχε αυτή την αντεπίθεση του Παναθηναϊκού στην τρίτη περίοδο. Μόνο ο Ολυμπιακός.
Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι οι θεοί του μπάσκετ απέδωσαν δικαιοσύνη στο ΟΑΚΑ όπως και στο ΣΕΦ πριν 10 μέρες. Ο Παναθηναϊκός κέρδισε δίκαια στο Φάληρο και ο Ολυμπιακός απόψε νίκησε δίκαια στο Μαρούσι.
Οι ερυθρόλευκοι πολύ διαβασμένοι στο πρώτο ημίχρονο. Κέρδισαν σχεδόν 10 κατοχές παραπάνω. Βρήκαν από την αρχή του ματς ψυχολογία. Νίκησαν κατά κράτος στα ριμπάουντ με τον Παναθηναϊκό να μην μπορεί να αντιδράσει και προηγήθηκαν δίκαια με 33-41.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός έκανε ένα τρομερό δεκάλεπτο. Πέτυχε 33 πόντους αλλά δέχθηκε 30 και ο τρόπος που δέχθηκε τα καλάθια θα πρέπει να τον προβληματίσει.
Είναι αδιανόητο σε αυτό το επίπεδο να δέχεσαι 9 συνεχόμενους πόντους με τον ίδιο τρόπο και να μην αντιδράς. Και τις 4 φορές υπεύθυνος είναι ο (κατά τα άλλα πολύ καλός και απόψε) Χουάντσο. Με τον Ουόκαπ να ποστάρει χαμηλά, ο Χουάντσο τρώει back σκριν και ο Βεζένκοφ βάζει τρια καλάθια. Στο τέταρτο αλλάζει με τον Γκραντ αλλά δεν βγαίνει γρήγορα στον Φουρνιέ και τρώει τρίποντο.
Ο Ολυμπιακός σκότωνε ψυχολογικά τον Παναθηναϊκό με τα επιθετικά ριμπάουντ. Πολλοί και δικαίως θα πουν ότι ο MVP είναι ο Φουρνιέ. Αλλά ο κομβικός παίκτης είναι ο Μιλουτίνοφ. Εχει κρατήσει τον Ολυμπιακό όρθιο με καλάθια, επιθετικά ριμπάουντ και καταλυτική παρουσία.
Ο Παναθηναϊκός πάντα στα κρίσιμα σημεία δεν είχε σωστές επιλογές. Το σχήμα με τα τρια γκαρντ δεν δούλεψε με τον Λορέντζο Μπράουν να είναι κακός.
Και οι δυο ομάδες είναι στο 5-3 και σε καλό φεγγάρι. Ο Ολυμπιακός άλλαξε το τσιπακι και πλέον δείχνει τα δόντια του. Μέσα σε 10 μέρες από εκεί που προβλημάτιζε έγινε η πιο φορμαρισμένη ομάδα στην Ευρώπη. Ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσει το δρόμο του. Οι δυο ομάδες θα παίξουν πολλές φορές σε Ελλάδα και Ευρώπη και τα καλύτερα έρχονται.
Υ.Γ. Υπήρχε απαγόρευση να πάρει ο Παναθηναϊκός ταιμ-αουτ σήμερα;
Υ.Γ. Τελικά ο Μπαρτζώκας διαχειρίζεται μεγάλα ρόστερ καλά η όχι;
Υ.Γ. Η καλή επίθεση ΠΑΝΤΑ νικά την καλή άμυνα.
Μιχάλης Σταμουλάκης
