Ο Παναθηναϊκός επικράτησε με 94-79 της Μπάγερν Μονάχου και ξεκίνησε με 2/2 την Ευρωλίγκα. Δεν ανακαλύψαμε την Αμερική όταν είχαμε πει στο προηγούμενο άρθρο μας ότι τέτοια εποχή μετράει κυρίως η νίκη. Το είπε και ο Παπαπέτρου με το τέλος του ματς χθες. Ο Παναθηναϊκός είναι ανέτοιμος, όπως και όλες οι ομάδες. Συγκεκριμένα οι δυο Ελληνικές δεν έχουν κάνει ΟΥΤΕ ΜΙΑ προπόνηση με όλους τους παίκτες στην διάθεση τους.
Και αν είναι έτσι γιατί ο Παναθηναϊκός βάζει τέτοια εποχή 94 πόντους και νικάει; Γιατί απλά υπάρχει σταθερότητα και κορμός από την περσινή σεζόν. Οι παίκτες ξέρουν τι θέλει ο Αταμάν. Οι νέοι δείχνουν να προσαρμόζονται ομαλά ψάχνοντας παράλληλα τον χρόνο τους κάτι φυσιολογικό για την εποχή.
Η ειδοποιός διαφορά σε σχέση με πέρυσι έχει να κάνει ξεκάθαρα με το ρόστερ. Υπήρχε περίπτωση στον περσινό Παναθηναϊκό να έρθει μια εύκολη νίκη με τον Σλούκα να έχει 13 λεπτά συμμετοχής και 0 πόντους. ΟΧΙ!
Απλά φέτος υπάρχει ο Λορέντζο Μπράουν. Υπάρχει από πέρυσι ο Γκραντ. Στο ‘3’ υπάρχουν τρεις παίκτες. Ο Χουάντσο δείχνει ένα εντυπωσιακά διαφορετικό πρόσωπο μαζί με τον Μήτογλου που καλύπτουν το ‘4’. Ο Γιουρτσεβέν προσφέρει ποιοτικά 12-13 λεπτά με τελειώματα πάνω από το καλάθι και ριμπάουντ και δείχνει ότι μπορεί να δώσει τις απαραίτητες ανάσες στον Λεσόρ, που πέρυσι ναι μεν τα κατάφερε αλλά παράλληλα είχε εξοντωθεί με τα 35λεπτά σε κάθε αγώνα.
Όλα όμως θέλουν τον χρόνο τους. Αν η οποιαδήποτε ομάδα πέταγε φλόγες από τώρα αυτό θα ήταν λόγος ανησυχίας. Φορμάρισμα τέτοια εποχή μόνο καλό δεν κάνει. Ο Παναθηναϊκός πηγαίνει τώρα στην διαβολοβδομάδα με ταξίδια σε Παρίσι και Μαδρίτη. Ωραία παιχνίδια αλλά οποιοδήποτε αποτέλεσμα δεν θα αλλάξει το αφήγημα της εποχής. Πολύ νωρίς για συμπεράσματα και κρίσεις παικτών. Η χρονιά μόλις ξεκίνησε. Οι πράσινοι έχουν την αύρα του πρωταθλητή Ευρώπης, έχουν μια ΓΗΠΕΔΑΡΑ στην διάθεση τους αλλά θα πρέπει να βρίσκονται σε ετοιμότητα, γιατί ως γνωστόν αν είναι δύσκολο να ανέβεις στην κορυφή είναι δυο φορές το να διατηρηθείς.
Y.Γ. Η σιωπή που έγινε οργή δεν θα μπορούσε να εκφραστεί καλύτερα από το πανό που ανέβηκε.
Μιχάλης Σταμουλάκης
Τέτοια εποχή μετράει μόνο ένα πράγμα
Ο Παναθηναϊκός από το αγαπημένο του Βερολίνο ξεκίνησε με νίκη την προάσπιση των κεκτημένων που είχε πάρει στην πρωτεύουσα της Γερμανίας πριν λίγους μήνες. Κέρδισε την Άλμπα και μπήκε με το δεξί στην διοργάνωση. Αυτό είναι που μετράει αυτή την εποχή και για τον Παναθηναϊκό και για όλες τις ομάδες. Η νίκη. Την πήρες; Όλα καλά και συνεχίζεις να δουλεύεις με σκοπό να φτάσεις όσο πιο γρήγορα γίνεται στο επιθυμητό σημείο.
Οι πράσινοι από την αρχή είχαν τον έλεγχο της αναμέτρησης. Τροφοδότησαν τον Λεσόρ και όταν ο Γάλλος δεν κάρφωνε, ‘έσπαγε΄ την μπάλα για τα ελεύθερα σουτ. Η Άλμπα έβρισκε τρόπους να επιστρέφει στο παιχνίδι, αλλά η ποιότητα των πρασίνων είναι τέτοια που σε κάθε δύσκολη στιγμή είχε τις απαντήσεις.
Καθαρά αγωνιστικά ο Παναθηναϊκός δεν είναι έτοιμος κάτι που είναι φυσιολογικό. Σε ομαδικό επίπεδο έγιναν πολλά λάθη κυρίως στην άμυνα, στις περιστροφές αλλά και στην ατομική άμυνα και την επικοινωνία όπου ο Χέρμανσον τρύπαγε πολύ εύκολα σε κάποιες περιπτώσεις την άμυνα των Πρωταθλητών Ευρώπης και Ελλάδας μετά απο pick and roll. Ατομικά ο Οσμάν θέλει περίπου ένα μήνα για να έρθει στο επιθυμητό επίπεδο. Ο Μπράουν με τον Γιουρτσεβέν δείχνουν πιο εγκλιματισμένοι στα της ομάδας και στα θέλω του προπονητή. Μην έχετε αμφιβολία ότι θα έρθει γρήγορα και αυτός (Οσμαν) στο ίδιο μήκος κύματος με τους υπόλοιπους.
Αυτό που δεν άλλαξε από πέρυσι είναι δυο πράγματα.
-Ο Σλούκας και στον πάγκο να είναι πολύ ώρα, και κακό ματς να έχει κάνει, όταν καίει η μπάλα ξέρει τι θα την κάνει καλύτερα από τον καθένα.
-Όταν ο Γκραντ είναι στο παρκέ η άμυνα πηγαίνει δυο επίπεδα πιο πάνω.
Η χρονιά είναι μεγάλη και δύσκολη. Χρειάζεται υπομονή από όλους στον οργανισμό του Παναθηναϊκού και από τον κόσμο. Θα έρθουν και στραβές και ήττες που δεν περιμένει κανείς. Το θέμα είναι να βελτιώνεσαι και την στιγμή που θα κρίνονται όλα να είσαι εκεί και έτοιμος. Όπως πέρυσι. Και ο Παναθηναϊκός θα είναι.
Μιχάλης Σταμουλάκης
Μερικές σκέψεις για το Προολυμπιακό, την Ελλαδάρα, και τους δημοσιογράφους που δεν ξεχνούν τις ομάδες τους ποτέ
ΜVP του τουρνουά είναι ο Βασίλης Σπανούλης. Δεν ξέρω πραγματικά πως θα εξελιχθεί η καριέρα του, αλλά εδώ και δυο χρόνια αυτά που κάνει σε συλλογικό επίπεδο και στο κομμάτι της Εθνικής είναι απίστευτα.
Όντως μπορεί να ξεπεράσει ακόμα και την απίστευτη καριέρα που είχε σαν παίκτης. Έδωσε μέσα σε 20 μέρες ρόλους στην ομάδα και οι παίκτες ανταποκρίθηκαν πλήρως. Φτιάχνει την δική του φιλοσοφία μέσα από όλα αυτά που έζησε με προπονητές σαν τον Γιαννάκη, τον Ομπράντοβιτς, τον Ίβκοβιτς, τον Μπαρτζώκα και τον Μπλατ.
-Κατάφερε (επιτέλους) να κάνει τον Γιάννη να αποδώσει σαν μέλος της ομάδας και όχι σαν να είναι ολόκληρη η ομάδα αυτός. Δεν καπέλωσε κανένα παίκτη. Έδωσε κατευθύνσεις. Οι υπόλοιποι εκμεταλλεύτηκαν τον Γιάννη, και ο Γιάννης αυτούς. Ο Γιάννης ήταν ο καλύτερος (μαζί με τον Καλάθη) αλλά και οι υπόλοιποι βγήκαν μπροστά και δεν τον ψάχνανε απελπισμένα όπως τα προηγούμενα χρόνια.
-Το δίδυμο Γουόκαπ-Καλάθης είναι απλά ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΌ. Όταν αυτοί οι δύο είναι μαζί στο παρκέ η ομάδα ελέγχει πλήρως τον ρυθμό σε άμυνα και επίθεση. Αυτοί κατευθύνουν τους άλλους.
Τώρα πάμε στους Ολυμπιακούς αγώνες με Καναδά (10 ΝΒΑερς), Αυστραλία (8 ΝΒΑερς), και Ισπανία. Δύσκολος όμιλος αλλά πραγματικά πιστεύω ότι μπορούμε να περάσουμε και να διεκδικήσουμε πράγματα. Αλλά και να μην γίνει αυτό, όταν υπάρχει αυτή η νοοτροπία (έργο Σπανούλη) αργά η γρήγορα θα έρθει η μεγάλη διάκριση και πάλι.
Τώρα κάτι δημοσιογραφικό. Ασχολούμαστε με τον Παναθηναϊκό, τον Ολυμπιακό, τον Άρη, τους Μπακς κτλ 10 μήνες το χρόνο. Αφήστε έξω από την Εθνική τους συλλόγους για δυο μήνες. Είναι άρρωστο αυτό το πράγμα. Αυτό που έκανε ο Γουόκαπ και ο Λαρεντζάκης πρέπει να είναι οδηγός για όλους.
Δεν θα σταυρώσουμε κανένα άνθρωπο. Και ούτε συμφωνώ με δημοσιογράφο που βγήκε και τον έκραξε πάρα πολύ άσχημα.
Αλλά πηγαίνεις:
Στον Γουόκαπ: Και του λες ένα μήνυμα για τον Σασα Βεζένκοφ και σου λέει ευγενικά εδώ είναι η Εθνική ομάδα φίλε μου.
Και μετά πας στον Λαρεντζάκη και κάνεις την ίδια ερώτηση: Και τρως κράξιμο.
Από Σεπτέμβριο πάλι τα ίδια θα είναι και θα έχουμε ακόμα περισσότερα. Αφήστε το λίγο στην άκρη. Ολυμπιάδα πάμε μετά από 16 χρόνια. Βάλτε στην άκρη τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό και οποιαδήποτε ομάδα. 10 μήνες με αυτές ασχολούμαστε. Δυο μήνες ας πάρουμε ρεπό. Δεν ειναιη ερώτηση το πρόβλημα αλλά ο τρόπος σκέψης εκείνη την ώρα.
Aλλά απο αυτό μέχρι να στέλνουνε σε ένα νεο παιδί που στο κάτω- κάτω έκανε μια όχι λάθος αλλά άκυρη ερώτηση, για την μάνα του και την οικογένεια του έχει μεγάλη διαφορά. Πραγματικά ήθελα να ξέρα τι σκ@τοψυχια κουβαλάνε κάποιοι μέσα τους.
Μιχάλης Σταμουλάκης
Για αναπληρωματικός, γέρος και παίκτης που ήρθες να φας τα λεφτά … καλός είσαι μάγκα μου!!!
Αδιανοητό, Μυθικό, ανεπανάληπτο, ΜΟΝΑΔΙΚΟ. Ο Παναθηναϊκός. Ο 17ος της περσινής σεζόν. Είναι πρωταθλητής Ευρώπης και πάλι. 7ο αστέρι στην φανέλα του. Σε ποιον να το πεις και να το πιστέψει.
Τα λόγια και οι λέξεις λέγονται και γράφονται δύσκολα αυτή τη στιγμή. Δεν ξέρεις από που να αρχίσεις από που να το πιάσεις. Σε ποιον να το πεις και να το πιστέψει.
-Από το γεγονός ότι η Ρεαλ ξεκίνησε σαν το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό. Τα έβαζε όλα, πήρε διαφορά 14 πόντων. Όλοι λέγανε τέλος μέχρι εδώ. Και δεν θα μπορούσε να κατηγορήσει κανείς τους παίκτες και τον προπονητή. Αυτοί όμως είχαν αποφασίσει ότι το έργο θα έχει το τέλος που αυτοί θέλουν. Με άμυνα (βγάζω τα συκώτια) κατάπιαν στα επόμενα τριάντα λεπτά τους φαντεζί παίκτες της Ρεαλ και την διέλυσαν με 95-80.
Να μιλήσουμε για ποιον; Όλοι συνεισέφεραν, όλοι έβαλαν το λιθαράκι τους. Αλλά το νούμερο 10 ο αρχηγός της ομάδας ήταν σε άλλη διάσταση.
Ο Κώστας Σλούκας. Η μεγάλη δικαίωση. Ο πιο επιδραστικός παίκτης της Ευρώπης. Έκανε ΜΑΚΡΑΝ την καλύτερη εμφάνιση της καριέρας του. Έχασε μόνο μια βολή. Έβαλε 24 πόντους, σκότωσε την Ρεαλ στην ζώνη και στο τέλος δίκαια φώναζε ποιος; Ποιος; ΕΣΥ!!!
Ναι αυτός που ήταν αναπληρωματικός, γέρος και ήρθε να φάει τα λεφτά του Γιαννακόπουλου. Αυτός έραψε το 7ο αστέρι στην φανέλα με άξιους συμπαραστάτες Γκραντ, Ναν, Μητογλου, Λεσόρ, Χουάντσο, Βιλντόζα και τα άλλα παιδιά. Και τον Εργκιν Αταμάν. Τον Τούρκο που όταν υποσχέται φροντίζει να τηρεί αυτά που λέει.
Θα σας πάω στο Final Four. Θα το πάρουμε. Ο Σλούκας θα βγει μαζί μου MVP. Υποσχέθηκε και τα κράτησε όλα ο άτιμος. Χαλάλι του.
Ο Παναθηναϊκός επέστρεψε και πλέον αύριο ξημερώνει η πρώτη μέρα της νέας του ζωής. Αυτή του πρωταθλητή Ευρώπης.
Υ.Γ. 7/7 Σε τελικούς Ευρωλίγκα.
Υ.Γ. Που είστε 12 χρόνια βρε εξαφανισμένοι; Στην κορυφή της Ευρώπης. Εκεί είμαστε.
Υ.Γ. Το κάναμε και αυτό, πήραμε το έβδομο με Σλούκα Αρχηγό.
Υ.Γ. Θερμές ευχαριστίες για το δώρο του καλοκαιριού.
Y.Γ. Η διαφορά του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό είναι ο Σλούκας: ΤΣΟΥΣ ΜΑΤΕΟ- ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ
Μιχάλης Σταμουλάκης
Ναι αλλά ποιος θα παίζει άμυνα… ΑΥΤΟΙ!!!
Μην παρεξηγηθούμε με τον τίτλο, το αυτοί πάει στους παίκτες του Παναθηναϊκού και μόνο. Ήταν το ερώτημα που ακουγόταν στην αρχή της χρονιάς. Ποιος θα παίξει άμυνα από τον Παναθηναϊκό. Να λοιπόν που παίζουνε όλοι όχι άμυνα αλλά ΑΜΥΝΑΡΑ και ο 17ος Παναθηναϊκός του Μάϊου του 2023 είναι πλέον στον τελικό της Ευρωλίγκα το Μάϊο του 2024.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!! Σε ποιον να το πεις και να το πιστέψει. Με το τελικό 73-57 επί της Φενέρ οι πράσινοι πηγαίνουν για το 7ο αστέρι και για το απόλυτο σε τελικούς Ευρωλίγκα. Έχουν κερδίσει και τους 6 που έχουν συμμετάσχει στο παρελθόν και έχουν χάσει μόνο τον τελικό της Σουπρολίγκα από την Μακάμπι την χρονιά που ηταν διαιρεμένη.
Στα του παιχνιδιού τι να πεις; Όλα τελειώνουν σε ένα και μόνο στοιχείο. Ο Παναθηναϊκός δεν βρέθηκε πίσω στο σκορ ούτε μια φορά. Από το αρχικό 3-0 του Ναν μέχρι το τελικό 73-57. Η Φενέρ έκανε την προσπάθεια της. Πλησίασε στο 51-50 αλλά από εκείνο το σημείο 26ο λεπτό και για τα επόμενα εννέα λεπτά έβαλε ένα καλάθι. Ο Παναθηναϊκός σε εκείνο το σημείο παρέμεινε ψύχραιμος. Είχε την τύχη να έχει έναν εκπληκτικό Καλαϊτζάκη που σε ένα τρίλεπτο μέσα έκανε κλέψιμο, τρίποντο, ριμπάουντ και 2/2 βολές. Ο Κρητικός γκαρντ έβαλε το πράσινο τρένο στις ράγες και μετά οι πιο έμπειροι τελείωσαν την δουλειά. Από την Φενέρ από την στιγμή που βγήκε εκτός επιθετικού παιχνιδιού ο Χεις- Ντεϊβις , οι λύσεις στην επίθεση στέρεψαν δραματικά αν αναλογιστεί κάποιος ότι οι Γουιλμπεκιν, Γκουντουριτς, Ντόρσεϊ ήταν παρών-απών από την επίθεση.
Ο Παναθηναϊκός πλέον είναι στον τελικό μετά από 13 χρόνια. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχει αρχίσει ο δεύτερος ημιτελικός. Αλλά εδώ που φτάσαμε ισχύει μόνο αυτό που είπε ο Αταμάν στον Γιαννακόπουλο και έπιασαν οι κάμερες: One more.
Υ.Γ. Ο Αταμάν προσφέρει ένα μπασκετικό μάθημα σε όλους όσους ασχολούμαστε με το μπάσκετ από οποιοδήποτε πόστο και ειδικά αυτό της προπονητικής. Δεν υπάρχει σωστή η λάθος φιλοσοφία. Υπάρχει απλά ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ. Κάθε άνθρωπος έχει την δική του. Ο Αταμάν πορεύεται με αυτή και έχει δικαιωθεί άπειρες φορές. Ακόμα και αν δεν σου αρέσει ο τρόπος του δεν μπορείς παρά να τον σεβαστείς. Μαγκιά του. Η πίστη που έχει πρώτα από όλα ο ίδιος σε αυτό που κάνει τον έχει φέρει εδώ που είναι. 2-4 ήταν το ρεκόρ τον Νοέμβριο. Κλείστε εισιτήρια για το Βερολίνο είπε. Και όπως αποδείχθηκε ήξερε τι έλεγε.
Υ.Γ.2. Ασύλληπτο. Μια ομάδα με 12 παίκτες καινούργιους, προπονητή, τεχνικό τιμ μέσα σε 8 μήνες από το 17η να είναι στον τελικό.
Μιχάλης Σταμουλάκης
Ο Ολυμπιακός πήρε μια μεγάλη νίκη στην ‘σκυλομαχία’ της Βαρκελώνης και δίκαια βρίσκεται για τρίτη συνεχόμενη φορά σε Final Four.
Στα του παιχνιδιού. Προφανώς ήταν ένα κακό ποιοτικά παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός παρότι βρέθηκε πίσω στο σκορ με 18-9 ήταν σίγουρο ότι θα επιστρέψει στο παιχνίδι όπως και έγινε. Πόνταρε στην αμυντική του λειτουργία και δικαιώθηκε. Η Μπαρτσελόνα ήταν δεδομένο ότι δεν θα αντέξει σε αυτό το είδους παιχνιδιού.
Τι χρειαζόταν; Ένα μικρό ξέσπασμα. Και οι ήρωες του Ολυμπιακού ήταν αυτοί που στήριξε ο Γιώργος Μπαρτζώκας και βγήκε μπροστά όταν όλοι τους ασκούσαν κριτική στην διάρκεια της σεζόν. Οι Σακιλ ΜακΚίσικ και Νίκολα Μιλουτίνοφ. Από κοντά ο σπουδαίος Κώστας Παπανικολάου.
Ο ΜακΚίσικ έβαλε τα μεγάλα σουτ στην τέταρτη περίοδο. Ο Παπανικολάου ήταν παντού στην άμυνα. Ο Μιλουτίνοφ κράτησε τους ερυθρόλευκους μέσα στο καλάθι.
Ο Ολυμπιακός για 32 λεπτά δεν είχε προσπεράσει ούτε μια φορά στο σκορ. Έφτανε συνέχεια στο να το κάνει αλλά κάτι έλειπε. Ένα σουτ, ένα χαμένο ριμπάουντ, μια λάθος περιστροφή στην άμυνα. Αρκούσε να μείνει σταθερός στο αμυντικό του πλάνο και να κάνει ένα μικρό ξέσπασμα στην επίθεση. Χρειάστηκαν 48 δευτερόλεπτα για να μπει στην θέση του οδηγού και από εκείνη την στιγμή διαχειρίστηκε άψογα την υπέρ του κατάσταση και πήρε μια δικαιότατη πρόκριση. Μια πρόκριση αποτέλεσμα της δουλειάς του Γιώργου Μπαρτζώκα όλα αυτά τα χρόνια που αποδεικνύεται ότι δεν ήταν μόνο εντός γηπέδου αλλά και εκτός χτίζοντας ένα τείχος για όποιον προσπαθούσε να… πειράξει παίκτη του. Δεν προδίδω αυτούς που μας έφεραν μέχρι εδώ, έλεγε όλη την χρονιά. Και όταν δείχνεις εμπράκτως πόσο στηρίζεις τα παιδιά σου, αυτά θα στο ανταπωδώσουν. Ο ΜακΚίσικ είχε έρθει με 10 κιλά παραπάνω έλεγε το ρεπορτάζ. Στηρίζω να λέει ο Μπαρτζώκας. Και το αποτέλεσμα το είδαμε.
Δυο ομάδες πλέον Ελληνικές σε F4 μετά το 2012. Από το 1996 τα έχουμε δει όλα. Όλα; Εκτός από ένα. Την απόλυτη ονείρωξη; Ένας τελικός μεταξύ των δυο ‘αιωνίων΄. Μακάρι να ήρθε η ώρα.
Μιχάλης Σταμουλάκης
Ο Παναθηναϊκός πήρε μια τεράστια νίκη στο Βελιγράδι απέναντι στην Μακάμπι με 88-95 και με το σκορ στο 2-2 πλέον, θέλει μια νίκη στο φλεγόμενο ΟΑΚΑ την επόμενη εβδομάδα για να επιστρέψει σε F4 μετά από 12 χρόνια.
Ο Παναθηναϊκός πήρε μια απίστευτη νίκη κυρίως γιατί κατάφερε να αντέξει σε όλα τα δύσκολα που του έβαλε η Μακάμπι.
Ας πάμε να δούμε ορισμένα εξ αυτών:
-Η Μακάμπι στο πρώτο ημίχρονο είχε 0 λάθη.
-Η Μακάμπι στο πρώτο ημίχρονο έβρισκε πολύ εύκολα καλάθια σε πρώτο χρόνο. Με 1 vs 1, με ένα απλό pick and roll στα πρώτα πέντε δευτερόλεπτα.
-Η Μακάμπι στο πρώτο ημίχρονο πέρασε μπροστά στο σκορ με καλύτερους παίκτες τους Μπλατ και Ντι Μπαρτολομέο. Τους δυο αναπληρωματικούς δηλαδή του Μπράουν και του Μπολντγουιν.
-Η Μακάμπι έβαζε όλα τα δύσκολα σουτ και χάλασε όλα τα momentum που προσπαθούσε να χτίσει ο Παναθηναϊκός.
Όλα αυτά γίνανε στο πρώτο ημίχρονο. Και ο Παναθηναϊκός βρισκόταν πίσω μόνο με ένα πόντο 50-49.
Ήταν φανερό ότι οι πράσινοι είχαν ρυθμό στην επίθεση και το μόνο που θα έπρεπε να κάνουν ήταν να παίξουν άμυνα. Κατάφεραν στην τρίτη περίοδο να περάσουν με +5 μπροστά.
Και κατάφεραν να μείνουν ψύχραιμοι όταν δέχθηκαν ένα αδιανόητο 14-1 μέσα σε τρία λεπτά και βρέθηκαν στο -7. Τι έγινε σε αυτό το σημείο; Απλά μίλησε το καλύτερο δίδυμο γκάρντ στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή.
-Ο Κώστας Σλούκας πήρε επάνω του όλα τα κρίσιμα σουτ και ευστόχησε σε ΟΛΑ.
-Ο Κέντρικ Ναν έχει κάνει μια μυθική εμφάνιση. Δεν είναι μόνο οι 27 πόντοι. Είναι οι σωστές επιλογές από τα χέρια του σχεδόν σε όλη την διάρκεια του ματς είτε προσπαθούσε να σκοράρει, είτε να πασάρει.
Ο Ματίας Λεσόρ με τον Μήτογλου έδωσαν μεγάλες μάχες. Κέρδισαν, έχασαν κάποιες αλλά ήταν εκεί.
Ο Καλαϊτζάκης μπήκε να παίξει άμυνα και κατάπιε όποιον ανέλαβε. Ο Γκριγκόνις πήρε τα δυο σουτ που του βγήκαν και τα έβαλε.
Αλλά X-Factor σε μια ΑΠΙΘΑΝΗ σειρά για αυτόν δεν είναι άλλος από τον Ιωάννη Παπαπέτρου. Ο Έλληνας φόργουορντ κάνει μια μυθική σειρά αγώνων σε άμυνα και επίθεση. Είναι σταθερός στο σουτ αλλά η άμυνα που παίζει στον Κόλσον είναι απίστευτη.
Όπως και να έχει ο Παναθηναϊκός νίκησε αλλά δεν έκανε κάτι περισσότερο από αυτό που πάλευε όλη την χρονιά. Να φέρει την σειρά πρόκρισης σε έναν αγώνα μέσα στο ΟΑΚΑ. 2-2 το σκορ και τα σπουδαία την επόμενη εβδομάδα. Η Μακάμπι θα παλέψει μέχρι θανάτου για αυτήν την πρόκριση. Αλλά ο Παναθηναϊκός έδειξε ξεκάθαρα ότι όταν είναι συγκεντρωμένος την έχει.
Y.Γ. 1500 εσείς, ΕΝΑΝ εμείς αλλά ποιον;
Μιχάλης Σταμουλάκης
Ο Παναθηναϊκός έχανε από το πρώτο δευτερόλεπτο από την Μακάμπι. Κατάφερε να φτάσει το ματς στο ένα σουτ αλλά ο Κέντρικ Ναν που ήταν εκπληκτικός σε γενικές γραμμές δεν κατάφερε να βρει στόχο και οι ‘Τσαόβ’ νίκησαν με 85-83 κάνοντας το 2-1.
Υπάρχουν στοιχεία προβληματισμού και ελπίδας ταυτόχρονα. Το θέμα όμως είναι ότι αν δεν διορθώσεις τα τακτικά θέματα που έχουν προκύψει δεν θα καταφέρει ο Παναθηναϊκός να κάνει το 2-2.
Ας δούμε που είχε μεγάλα προβλήματα ο Παναθηναϊκός απόψε στο Βελιγράδι.
-Ριμπάουντ. Για άλλο ένα βράδυ όπως και στο Game 1 η Μακάμπι έκανε παρέλαση στο μεγαλύτερο μέρος της αναμέτρησης. Ακόμα και στο τέλος που έγινε η επική ανατροπή δυο εξ αυτών στοίχισαν στην ομάδα με το πρώτο να φέρνει μεγάλη ευθύνη ο… Αταμάν. Γιατί ο Γουεμπ έχει πατήσει πεντάκαθαρα την baseline. Και ενώ όλοι του λένε να κάνει Challenge ο Αταμάν δεν τους άκουσε με αποτέλεσμα η Μακάμπι να πάρει την επίθεση.
-Η άμυνα στην Front Line. Πραγματικά οι ψηλοί του Παναθηναϊκού ηττήθηκαν κατά κράτος από αυτούς της Μακάμπι. Ειδικά οι Μήτογλου και Λεσόρ έχασαν σχεδόν όλες τις μονομαχίες.
-Η άμυνα στην αδύνατη πλευρά. Δεν νοείται σε αυτό το επίπεδο να τρως τόσα πολλά καλάθια και δη καρφώματα χωρίς να υπάρχει παίκτης από την weak side μέσα στο καλάθι. Να καρφώσει ο Νίμπο αλλά όχι μόνος του. Χωρίς να νιώσει μια πίεση. Pick and roll και κάρφωμα ήταν όλο το παιχνίδι του και έβαλε 22 πόντους.
-Η απόδοση του Σλούκα. Μακράν το χειρότερο του παιχνίδι με την πράσινη φανέλα και άποντος μετά απο πέντε χρόνια στην Ευρωλίγκα. Άτολμος χωρίς επίδραση μέσα στο παιχνίδι. Συν το γεγονός ότι στο 83-82 φεύγει δυο εναντίον ενός με τον Μπλατ και αντι να τελειώσει την φάση προτιμά alley hoop στον Λεσόρ. Ο Μπλατ έκανε έξυπνα το φάουλ καθώς ο Γάλλος σέντερ του Παναθηναϊκού είχε τσακωθεί με το καλάθι από την γραμμή των βολών. 83-83 αντί 83-84 που θα έδινε στον Παναθηναϊκό το προβάδισμα για πρώτη φορά στην αναμέτρηση.
Τι γεννά ελπίδα στους πράσινους ενόψει του Game 4;
-Το ότι η ομάδα διεκδίκησε την νίκη μέχρι τέλους με τον Σλούκα τόσο κακό.
-Το ότι ο Παναθηναϊκός με επτά λεπτά μπάσκετ πήγε να πάρει την νίκη και την έχασε στις λεπτομέρειες.
-Το ότι παίκτες όπως ο Ναν και ο Παπαπέτρου δείχνουν να βρίσκονται σε εξαιρετική κατάσταση όπως και ο Βιλντόζα.
Αλλά εάν δεν διορθωθούν τα προβλήματα που είχε και σήμερα δυστυχώς δεν θα μπορέσει να διεκδικήσει κάτι παραπάνω. Και είναι κρίμα γιατί είναι καλύτερος από την Μακάμπι σαν ομάδα. Στα περισσότερα στοιχεία έστω του παιχνιδιού.
Μιχάλης Σταμουλάκης
